Część rozstrzygająca /osnowa/ decyzji i uzasadnienie są integralnymi częściami jednej decyzji. Zatem utrzymanie w mocy prawidłowego rozstrzygnięcia organu I instancji /nakazującego rozbiórkę/ i wskazanie w uzasadnieniu innych, odmiennych od przyjętych przez organ I instancji powodów takiego rozstrzygnięcia nie narusza prawa.
Rozstrzygnięcie sprawy jest prawidłowe, zgodne z przepisami art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r.
Wreszcie należy się odnieść do zarzutu braku właściwości Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego do rozpoznawania odwołania od decyzji organu I instancji. Zarzut ten jest niezasadny, sprawy z zakresu nadzoru budowlanego dotyczące orzekania o nakazie rozbiórki były w momencie wydawania decyzji przez organ I instancji sprawami zleconymi w ramach zadań z zakresu administracji rządowej i tego charakteru nie utraciły przed wejściem w życie ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 162 poz. 1124/. Zatem zgodnie z art. 4 tej ustawy sprawy te podlegały rozpatrzeniu przez właściwego miejscowo wojewodę. Wojewoda natomiast zgodnie z przepisem art. 80 ust. 2 pkt 2 Prawa budowlanego z 1994 r. wykonuje zadania nadzoru budowlanego przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego jako kierownika wojewódzkiego nadzoru budowlanego wchodzącego w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.
Mając na uwadze wyżej wskazane względy Sąd administracyjny na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oddalił skargę.