Wszczęcie postępowania administracyjnego przez podmiot nie mający w sprawie przymiotu strony bądź wymienienie takiego podmiotu w decyzji administracyjnej jako jedynego jej adresata, w żadnym przypadku nie może zostać zakwalifikowane jako błąd lub omyłka w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa, nadające się do ich sprostowania, skoro tego rodzaju uchybienie wyszczególnione zostało w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa jako przesłanka stwierdzenia nieważności.
Skarżący - Zakłady Mięsne M. w G. w upadłości - wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego dnia 23 września 1998 r., którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia 17 kwietnia 1998 r. oraz na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 września 1998 r., którym utrzymano w mocy postanowienie Prezydenta Miasta S. z dnia 14 maja 1998 r.
Z akt administracyjnych wynika następujący stan faktyczny sprawy:
W dniu 6 lutego 1998 r. Przedsiębiorstwo Budowlane A. Spółka z o.o. w G., powołując się na pełnomocnictwo udzielone mu przez F. SA w D., zażądała wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania działki położonej w S. przy ul. Ł.
Decyzją z dnia 17 kwietnia 1998 r. Prezydent Miasta S. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania działki nr 98/5 położonej w S. przy ul. Ł. wskazując, iż decyzję wydaje po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Budowlanego A. z o.o. w G.
Postanowieniem z dnia 14 maja 1998 r. Prezydent Miasta S. sprostował z urzędu decyzję z dnia 17 kwietnia 1998 r. w ten sposób, że zamiast słów "(...) po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Budowlanego A. Spółka z o.o. z siedzibą w G.." postanowił wpisać w niej słowa "(...) po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Budowlanego A. Spółka z o.o. z siedzibą w G. przy ul. Ł., działającego w imieniu F. SA z siedzibą w D.".
Decyzja z dnia 17 kwietnia 1998 r. oraz postanowienie o jej sprostowaniu zostały doręczone także skarżącemu, który wniósł od obu aktów odwołanie.
Wnosząc o uchylenie decyzji z dnia 17 kwietnia 1998 r. i postanowienia o jej sprostowaniu, względnie o stwierdzenie nieważności decyzji, skarżący wskazał, że w dniu 13 października 1997 r. Syndyk Masy Upadłości Zakładów Mięsnych M. w G. zawarł akt notarialny zbycia tych Zakładów F. w D. z zastrzeżeniem roszczenia o przeniesienie własności na zbywcę na wypadek niezapłacenia przez nabywcę należności wynikających z umowy. W związku z niewywiązaniem się z umowy Syndyk Masy Upadłości aktem notarialnym z dnia 5 maja 1998 r., korzystając z przysługującego mu umocowania, przeniósł w imieniu F. SA w D. własność Zakładów Mięsnych M. SA w G. z powrotem na Masę Upadłości. W tej sytuacji, zdaniem skarżącego, nieruchomość, której dotyczy decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, z dniem 5 maja 1998 r. stała się własnością Zakładów Mięsnych SA w G. w upadłości. W związku z tym skarżący wskazał, że w imieniu tych Zakładów działa Syndyk Masy Upadłości, który nie upoważnił Przedsiębiorstwa Budowlanego A. Spółka z o.o. w G. do występowania w jego imieniu. W konsekwencji, zdaniem skarżącego, decyzja z dnia 17 kwietnia 1998 r. jest, jak to określił, bezprzedmiotowa. Skarżący podniósł także w odwołaniu, iż decyzja organu pierwszej instancji jest nieważna z uwagi na brak określenia strony. Odnośnie postanowienia o sprostowaniu decyzji z dnia 17 kwietnia 1998 r. skarżący zarzucił zaś, iż podejmując to postanowienie naruszono art. 113 par. 1 Kpa