Do opłaty, o jakiej mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "ZDŚ" w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 28 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie opłaty od wzrostu wartości nieruchomości wskutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta B. z dnia 20 września 2000 r., (...), (...).
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia 20 września 2000 r., (...), na podstawie art. 36 ust. 3 i ust. 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/, uchwały Rady Miasta B. z dnia 11 września 1996 r., (...) zatwierdzającej szczegółowy plan zagospodarowania przestrzennego terenu w rejonie ulicy K. 117 i 117a w B. /Dz. Urz. Woj. B. nr 24 poz. 100/ oraz art. 104 Kpa, ustalił dla "ZDŚ" w B. jednorazową opłatę w wysokości 860.100 zł /osiemset sześćdziesiąt tysięcy sto złotych/, stanowiącą 30 procent wzrostu wartości nieruchomości położonej w B. przy ul. K. 117 i 117a, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działki:
- nr 16/16 o pow. 0,5047 ha Kw 81222,
- nr 16/23 o pow. 5,5091 ha Kw 81222,
- nr 14/1 o pow. 2,9586 ha Kw 81222, o łącznej powierzchni 8,9724 ha, powstałego na skutek zmiany przeznaczenia gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego z zieleni miejskiej na funkcje handlu i gastronomii.
Opłatę ustalono na podstawie operatu szacunkowego przedmiotowej nieruchomości, według stanu i cen na dzień zbycia nieruchomości, tj. na 5 czerwca 1997 r.
W odwołaniu od tej decyzji "ZDŚ" zakwestionowało prawidłowość naliczenia opłaty, wskazując na nieuwzględnienie tego, że część nieruchomości stanowi zbiornik wodny, a część przeznaczona jest na urządzenie uzbrojenia sieciowego.
Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 28 grudnia 2000 r., (...), na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ oraz uchwały Rady Miasta B. z dnia 11 września 1996 r., (...) w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie ulicy K. 117 i 117a w B. /Dz.Urz. Woj. B. nr 24 poz. 100/, orzekło o uchyleniu zaskarżonej decyzji w całości i ustaliło dla "ZDŚ" w B. jednorazową opłatę w wysokości 812.700 zł /osiemset dwanaście tysięcy siedemset złotych/, która stanowi 30 procent wzrostu wartości nieruchomości położonej w B. przy ul. K. 117 i 117a części działki nr 16/61, działki 16/23 i działki 14/1 o łącznej powierzchni 8,52 ha, zapisanej w Kw 81222, na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowego terenu i zbycia tych nieruchomości aktem notarialnym (...) przed upływem 5 lat od uchwalenia tego planu.
W uzasadnieniu decyzji wskazano na przesłanki, które legły u podstaw wyliczenia opłaty w niższej wysokości od tej, jaką ustalił w uchylonej decyzji organ I instancji.
Na tę decyzję "ZDŚ" wniosło skargę do Sądu administracyjnego, w której zarzuciło naruszenie przepisów prawa art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ w zw. z art. 68 par. 1 oraz art. 2 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, w szczególności polegające na doręczeniu ostatecznej decyzji ustalającej dla skarżącego jednorazową opłatę z tytułu tzw. "renty planistycznej" w wysokości 812.700,00 zł, po upływie końcowego terminu biegu przedawnienia prawa do wymiaru zobowiązania z tytułu ww. opłaty, tj. po dniu 31 grudnia 2000 r.