Zawodowe uszkodzenie słuchu typu odbiorczego u pracowników przewlekle narażonych na poziomy hałasu uznane w świetle współczesnego stanu wiedzy za stwarzające ryzyko utraty słuchu, zachodzi w przypadku stwierdzonego badaniem specjalistycznym ubytku słuchu o wielkości co najmniej 30 dB w uchu lepiej słyszącym.
oddala skargę w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ za choroby zawodowe uważa się choroby określone w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia, jeżeli zostały spowodowane działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w środowisku pracy.
Według par. 1 pkt 2 rozporządzenia przy ocenie działania czynnika szkodliwego uwzględnia się rodzaj, stopień i czas narażenia zawodowego oraz sposobu wykonywania pracy.
W pkt 15 wykazu chorób zawodowych wymienione zostało uszkodzenie słuchu wywołane działaniem hałasu.
Jak wynika z akt sprawy wydanie decyzji zaskarżonej oraz decyzji organu I instancji oparto na protokole z dochodzenia epidemiologicznego (...) oraz opinii placówek medycznych: Poradni Medycyny Pracy (...) i Centrum Naukowego Medycyny Kolejowej(...).
Z protokołu dochodzenia epidemiologicznego wynika, że skarżący (...) pracował (...) na kolei z narażeniem na hałas.
W dniu 1 maja 1982 r. Komisja Lekarska przyznała skarżącemu II kategorię słuchu i uznała go za nietrwale zdolnego do pracy na stanowisku maszynisty. Od 8 czerwca 1982 r. skarżący został zaliczony do III grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia, a od 31 sierpnia 1982 r. przeszedł na emeryturę.
Znajdujący się w aktach sprawy Protokół Badania Komisji Lekarskiej (...) wskazuje na obustronne osłabienie słuchu typu odbiorczego i z tej przyczyny stwierdzono, że skarżący nie jest zdolny do wykonywania pracy na stanowisku maszynisty kolejowego. Natomiast wbrew twierdzeniom skarżącego nie można przyjąć by ubytek słuchu osiągał trwały próg niesłyszalności w uchu lepiej słyszącym powyżej 30 dB.
W ugruntowanym orzecznictwie NSA przyjmuje się w oparciu o wskazówki interpretacyjne zamieszczone w wytycznych metodologicznych w sprawie rozpoznawania chorób zawodowych Ministerstwa Zdrowia, że zawodowe uszkodzenie słuchu typu odbiorczego u pracowników przewlekle narażonych na poziomy hałasu uznane w świetle współczesnego stanu wiedzy za stwarzające ryzyko utraty słuchu w przypadku stwierdzonego badaniem specjalistycznym ubytku słuchu o wielkości co najmniej 30 dB w uchu lepiej słyszącym. Specjalistyczne badania wykonane u skarżącego przez dwie placówki Kolejowej Służby Medycznej wykazały, że uszkodzenia słuchu ucha prawego - lepiej słyszącego wynosi 20,6 dB, dla ucha lewego 25,6 dB. Zatem skoro wymagany próg niedosłuchu nie został u skarżącego stwierdzony brak podstaw do przyjęcia by zaskarżona decyzja naruszała prawo.
Z tych względów (...) Sąd skargę oddalił.