Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi J. G. na decyzję Wojewody z dnia 7 lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego J. G. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 2 października 2008 r. J. G. (jako spadkobierca J. G.) wniósł o wydanie decyzji dotyczącej ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość o powierzchni 10.377 mkw., położoną w G. przy ul. Ś. We wniosku wyjaśnił, że ww. nieruchomość - stanowiąca własność J. G. - została wywłaszczona orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 5 października 1954 r., nr [...]. W toku prowadzonego postępowania wywłaszczeniowego nie ustalono jednak w ogóle odszkodowania za tę wywłaszczoną nieruchomość, pomimo tego, że wniosek o ustalenie odszkodowania został zawarty w piśmie Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w G., a więc zostało wszczęte postępowanie o ustalenie odszkodowania, które nie zostało zakończone do chwili obecnej.
Decyzją z dnia 23 kwietnia 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 233 a contrario ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518) - dalej w skrócie jako "u.g.n.", Prezydent Miasta, wykonujący zadanie starosty z zakresu administracji rządowej, odmówił przyznania odszkodowania za przedmiotową nieruchomość.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że wnioskiem z dnia 12 lutego 1952 r., nr [...], Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych w G. wystąpiła do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej o wywłaszczenie m. in. nieruchomości położonej w G. przy ul. Ś. o pow. 10.377 mkw., oznaczonej jako część parceli nr [...], stanowiącej własność J. S. G., oraz o ustalenie odszkodowania. Następnie, pismem z dnia 11 sierpnia 1953 r. - Dyrekcja Budowy Osiedli Robotniczych w G. cofnęła wniosek o ustalenie odszkodowania złożony przy wniosku z dnia 12 lutego 1952 r. Orzeczeniem z dnia 5 października 1954 roku, nr [...], Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej orzekło o wywłaszczeniu na rzecz Państwowej Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w G. przedmiotowej nieruchomości. W rozstrzygnięciu tym wskazano, że ustalenie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość nastąpi na wniosek przynajmniej jednej ze stron w oddzielnym orzeczeniu. Przedmiotowej orzeczenie, po rozpoznaniu odwołania J. S. G., Odwoławcza Komisja Wywłaszczeniowa przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - orzeczeniem z dnia 11 grudnia 1955 r., nr [...], utrzymała w mocy.
Organ pierwszej instancji ustalił także, iż postanowieniem z dnia 31 sierpnia 1971 r., sygn. akt [...], Sąd Powiatowy w G., Wydział II Cywilny stwierdził, że spadek po zmarłym J. S. G. nabyli: J. A. G., T. G. i A. G. (obecnie M.).
Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że wobec wycofania przez Dyrekcję Budowy Osiedli Robotniczych w G. wniosku o ustalenie odszkodowania i niezłożenia ponownego wniosku w tej sprawie, brak było podstaw prawnych i faktycznych do wydania decyzji o odszkodowaniu, nie było też podstawy do umorzenia postępowania w zakresie ustalenia odszkodowania, gdyż sprawa w tym zakresie nie została wszczęta, na co wskazuje zawiadomienie o wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego z dnia 11 marca 1952 r. Zdaniem organu I instancji, Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - zgodnie z art. 71 rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnem (Dz. U. nr 36, poz. 341 ze zm.)