Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejon ulicy w mieście 1. stwierdza nieważność § 2 pkt 7 zaskarżonej uchwały w odniesieniu do działki nr, obręb ewidencyjny nr, 2. zasądza od Rady Miasta na rzecz skarżącego R. Ch. kwotę 300,00 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 lipca 2022 r. sprawy ze skargi R. Ch. na uchwałę Rady Miasta z dnia 18 stycznia 2007 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejon ulicy w mieście 1. stwierdza nieważność § 2 pkt 7 zaskarżonej uchwały w odniesieniu do działki nr, obręb ewidencyjny nr, 2. zasądza od Rady Miasta na rzecz skarżącego R. Ch. kwotę 300,00 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

R. C. wniósł skargę na § 2 pkt 7 uchwały Rady Miasta Gdańska nr VI/68/07 z dnia 18 stycznia 2007 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Siedlce rejon ulicy Wagnera w mieście Gdańsku.

Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie prawa materialnego tj.:

1) przepisu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane i art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. § 6 rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (dalej: r.w.t.), poprzez sprzeczne z treścią rozporządzenia zdefiniowanie w § 2 pkt 7 zaskarżonej uchwały wysokości zabudowy wraz ze sposobem jej mierzenia,

2) przepisu art. 94 oraz art. 87 ust. 1 Konstytucji w zw. z § 149 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" i § 6 r.w.t., poprzez zdefiniowanie w zaskarżonej uchwale pojęcia "wysokość zabudowy" w sposób sprzeczny z wolą ustawodawcy, który definicję "wysokości budynku" zawarł w akcie wyższego rzędu tj. w rozporządzeniu.

Wniósł skarżący o uwzględnienie skargi i stwierdzenie nieważności uchwały w części tj. w zakresie § 2 pkt 7 w odniesieniu do działki nr [...], położonej w Gdańsku dla której Sąd Rejonowy Gdańsk- Północ w Gdańsku prowadzi księgę wieczystą nr [...] oraz zasądzenie na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że skarżący jest właścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr [...], wpisanej do księgi wieczystej [...]. Nieruchomość ta objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miasta Gdańska nr VI/68/07 z dnia 18 stycznia 2007 roku w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Siedlce rejon ulicy Wagnera w mieście Gdańsku.

Skarżący dnia 18 listopada 2021 r. wezwał organ - Radę Miasta Gdańska- do usunięcia naruszenia prawa przez usunięcie punktu 7 z § 2 zaskarżonej uchwały, które nie zostało jednak rozpatrzone.

Dalej skarżący wskazał, że przepis art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że w planie miejscowym określa się obowiązkowo: (...) maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;

Dla należącej do skarżącego nieruchomości, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązuje maksymalna wysokość zabudowy: 12 m. Zaskarżona uchwała w postanowieniu § 2 pkt 7 wprowadza definicję wysokości zabudowy jako mierzonej od naturalnej warstwicy terenu w najniższym punkcie obrysu budynku do kalenicy lub najwyższego punktu na pokryciu kubatury, bez masztów odgromnikowych, anten i kominów.

Tymczasem przepis § 6 r.w.t., wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo budowlane upoważnienia, jasno określa sposób mierzenia wysokości budynku w sposób następujący:

Strona 1/7