Jeżeli w trakcie rozpoznawania wniosku o rozłożenie pożyczki na raty okaże się, iż stanowisko organu /wierzyciela/ i dłużnika odnośnie kwoty pozostałej do zapłaty, są sprzeczne, to wówczas postępowanie administracyjne w sprawie rozłożenia pożyczki na raty winno być zawieszone do czasu rozstrzygnięcia tego zagadnienia przez sąd powszechny. Rozstrzygnięcie sporu pomiędzy organem administracyjnym a dłużnikiem, dotyczącego wysokości pożyczki z Funduszu Pracy pozostałej do zapłaty, jest bowiem zagadnieniem wstępnym w sprawie o rozłożenie na raty, do rozstrzygnięcia którego właściwy jest sąd powszechny /art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 26 września 2001 r. na rozprawie sprawy ze skargi Ireny i Ryszarda N. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w G. z dnia 23 kwietnia 1999 r. (...) w przedmiocie rozłożenia na raty pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).
Skarżący Irena i Ryszard N. wnieśli skargę na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w G. z dnia 23 kwietnia 1999 r. (...), którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w M. z dnia 4 marca 1999 r. (...) o rozłożeniu na 12 miesięcznych rat kwoty 20.110,40 zł, będącej zobowiązaniem wynikającym z umowy pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy.
Z akt administracyjnych wynika, iż skarżący zawarł w dniu 1 marca 1993 r. z Kierownikiem Rejonowego Urzędu Pracy w M. umowę pożyczki z Funduszu Pracy w wysokości 250.000.000 ówczesnych zł. W dniu 20 września 1993 r. Sąd Rejonowy w M. wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał skarżącemu zapłacić na rzecz Rejonowego Urzędu Pracy w M. 285.291.700 ówczesnych zł z odsetkami w wysokości 54 procent od dnia 2 lipca 1993 r. do dnia zapłaty i 8.000.000 ówczesnych zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Na podstawie tego tytułu egzekucyjnego wszczęto postępowanie egzekucyjne. Ponadto postanowieniem z dnia 26 kwietnia 1995 r. Sąd Rejonowy w M. nadał temu nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności także przeciwko skarżącej.
Pismem z dnia 26 listopada 1998 r. skarżąca wystąpiła do Kierownika Urzędu Rejonowego o rozłożenie na 12 miesięcznych rat pozostałego zadłużenia.
Decyzją z dnia 11 grudnia 1998 r. Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w M. orzekł o rozłożeniu na 12 miesięcznych rat kwoty 26.668,26 zł, stwierdzając w uzasadnieniu, że do dnia 8 listopada 1998 r. została zapłacona należność główna i oprocentowanie w łącznej kwocie 58.161,71 zł, do zapłaty zostały zaś odsetki ustawowe.
Rozpoznając odwołanie skarżących od tej decyzji Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w G. decyzją z dnia 2 lutego 1999 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyraził pogląd, iż właściwym do rozpoznawania sporów pomiędzy stronami umowy pożyczki z Funduszu Pracy jest sąd powszechny, czego nie zmienia nawet ta okoliczność, iż w drodze wyjątku w postępowaniu administracyjnym jest rozstrzygana kwestia rozkładania tego rodzaju pożyczek na raty. W konsekwencji, zdaniem organu odwoławczego, rozpoznając odwołanie od decyzji o rozłożeniu pożyczki na raty, organ administracyjny nie jest uprawniony do rozstrzygania o sporze dotyczącym wysokości należności. Nie mniej, organ odwoławczy wskazał, iż w kwocie, która w decyzji organu pierwszej instancji została wskazana jako pozostała do zapłacenia należność, zawarto opłatę za wycenę nieruchomości i koszty postępowania, które to należności nie stanowią części pożyczki, czego konsekwencją jest to, iż nie mogą być objęte rozstrzygnięciem o rozłożeniu należności na raty.
Ponownie rozpoznając sprawę Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy w M. podjął decyzję z dnia 4 marca 1999 r., którą uzasadnił tak jak poprzednią swą decyzję, dodając, iż do uregulowania poza należnością rozłożoną na raty pozostają jeszcze koszty egzekucyjne w wysokości 5.482.09 zł i koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1.010 zł.
W odwołaniu od tej decyzji skarżący zakwestionowali ustalenie, iż pozostało do zapłaty jeszcze 20.110,40 zł. Ich zdaniem winni zapłacić 3.078,80 zł.