Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lutego 2020 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] października 2019 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego A. B. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.
Decyzją z [...] sierpnia 2019 r. nr [...] Kierownik Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w S., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta S., odmówił przyznania A. B. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaną opieką nad matką L. B. W uzasadnieniu organ stwierdził, że świadczenie to nie może być przyznane z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że niepełnosprawność L. B. powstała po 25 roku jej życia. Po drugie dlatego, że A. B. jest uprawniony do zasiłku dla opiekuna wypłacanego na podstawie decyzji nr [...] z [...] lipca 2014 r.
Od powyższej decyzji odwołanie wniósł A. B. i zarzucił naruszenie:
- art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, przez zastosowanie tej normy prawnej bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP;
- art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, przez zastosowanie normy prawnej w nim wyrażonej w sposób literalny, czego nie można pogodzić z konstytucyjnymi zasadami praworządności i równości;
- art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych, przez błędną wykładnię polegającą na pominięciu celów tej ustawy i przyjęcie, że okoliczność pobrania przez stronę zasiłku dla opiekuna przyznanego w oparciu o przepisy ustawy z 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego;
Nadto odwołujący zarzucił niezastosowanie art. 27 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych i przez to, nieuwzględnienie, że w razie zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna osoba uprawniona ma prawo wyboru jednego ze świadczeń, jak wynika z treści art. 27 ust. 5.
Wskazując na powyższe zarzuty odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i uchylenie w całości decyzji organu pierwszej instancji i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez przyznanie prawa do świadczenia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z [...] października 2019 r. nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzją w całości i przyznało A. B. świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką L. B. od 1 października 2019 r. w wysokości 1.583,00 zł miesięcznie na czas nieokreślony.