Informacja polegająca na podaniu motywów publicznego zachowania się sędziego podczas prowadzonej przez niego rozprawy nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Sędziowie sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 lutego 2009 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w B. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej wydanie decyzji Prezesa Sądu Rejonowego w S. z dnia [...].06.2007r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Prezesa Sądu Okręgowego w B. na rzecz skarżącego J. B. kwotę 236 (dwieście trzydzieści sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] Prezes Sądu Rejonowego w S. odmówił J. B. udostępnienia informacji publicznej w postaci pisemnego wyjaśnienia motywów zachowania sędziego sprawozdawcy na rozprawie w dniu 16 maja 2007 r. w procesie cywilnym toczącym się przed Sądem Rejonowym w S., w którym wnioskodawca jest powodem.
W uzasadnieniu organ wskazał, że motywy publicznego zachowania sędziego nie mogą być utożsamiane z informacją publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). W jego ocenie, uprawnienie do uzyskania informacji publicznej odnosi się do informacji jako dokumentów wytworzonych, albo obiektywnie możliwych do wytworzenia w oparciu o dane, którymi dysponuje organ. W pojęciu informacji publicznej nie mieści się zatem wyjaśnianie przez jednoosobowy skład sędziowski motywów dokonywania czynności procesowych w inny sposób, niż określony przepisami mającymi zastosowanie w konkretnym postępowaniu sądowym.
W odwołaniu od powyższej decyzji J. B. zarzucił organowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych polegający na utożsamieniu pojęcia "informacja" z pojęciem "dokument", co skutkowało nieprawidłowym uznaniem, że motywacja publicznego zachowania sądu na rozprawie (nie ujęta w protokole rozprawy) nie jest informacją publiczną.
Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] Prezes Sądu Okręgowego w B. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji wyrażając pogląd, że motywy kierujące sędzią podczas sprawowania wymiaru sprawiedliwości określone są tylko i wyłącznie przepisami stosownych procedur. Nie stanowią sprawy publicznej w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 06 września 2001 r.
Skargę na powyższą decyzję do sądu administracyjnego złożył J. B. zarzucając:
1) obrazę art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej poprzez uznanie, że nie każda informacja o publicznym zachowaniu się funkcjonariusza publicznego i działaniu organu władzy publicznej (sądu) stanowi informację publiczną w rozumieniu w/w ustawy, lecz tylko ta, która została odnotowana w dokumencie urzędowym lub jest możliwa do wytworzenia w formie dokumentu na podstawie innych danych niż wyjaśnienia, czy oświadczenia funkcjonariusza publicznego,
2) brak rozpatrzenia w sposób merytoryczny zarzutów odwołania od decyzji Prezesa Sądu Rejonowego w S., przez brak przytoczenia i wyjaśnienia podstawy prawnej decyzji, a jedynie odniesienie się do odwołania na zasadzie polemiki - w sposób zwyczajowo przyjęty w procedurze karnej, rzadziej cywilnej.
Zdaniem skarżącego, zachowanie funkcjonariusza publicznego podczas rozprawy lub w związku z wykonywaniem czynności służbowych jest sprawą publiczną, a informacja o tym zachowaniu podlega udostępnieniu w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Strona postępowania może poznać motywy zachowania funkcjonariusza, wykonującego obowiązki powierzone przez organy władzy, składając odpowiednie wnioski procesowe lub zaskarżenia formalnoprawne. Skarżący złożył taki wniosek - w formie żądania wyłączenia sędziego, jednak ani sędzia w złożonym oświadczeniu, ani sąd rozpatrujący wniosek, nie wyjaśnili motywów postępowania sprawozdawcy. Dlatego złożył prośbę w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zdaniem w/w, wystarczającym sposobem załatwienia jego wniosku byłoby podanie przepisów prawa, z których wynikałoby, iż przewodniczący składu orzekającego ma prawo pytać o działania strony. W jego ocenie informacja o organach i osobach sprawujących w nich funkcje oraz ich kompetencjach, jak również o trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych, jest informacją publiczną.