Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk,, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi D. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę.
W dniu 20 czerwca 2013 r. D. Z. złożyła wniosek o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad mężem A. Z. Do wniosku dołączyła orzeczenie o stopniu niepełnosprawności męża z dnia 28 maja 2013 r.
Na podstawie przedłożonych dokumentów oraz po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego działający z upoważnienia Prezydenta Miasta B. Inspektor MOPR w B. decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] z powołaniem się m.in. na art. 16 "a" ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.), dalej powoływanej jako u.ś.r., orzekł o odmowie przyznania żądanego świadczenia. Wyłożył przesłanki zastosowania art. 16 "a" ust. 1 i 2 u.ś.r., konkludując iż wnioskodawczyni wszystkich tych warunków nie spełnia. W szczególności nie spełnia przesłanki rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem. Ostatni stosunek pracy strony, jak wskazano, ustał z dniem 30 kwietnia 1991 r., a stopień znacznej niepełnosprawności A. Z. datuje się od dnia 10 maja 2013 r.
W odwołaniu od powyższej decyzji D. Z. wnosiła o jej uchylenie, gdyż: "decyzja została wydana z pominięciem materiału dowodowego oraz jest ona wbrew celowi ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych".
Odwołująca zwróciła uwagę na stan zdrowia męża, który mając orzeczoną I grupę inwalidztwa jest całkowicie niesamodzielny i wymaga opieki, którą ona sprawuje. Dochód na osobę w rodzinie mieści się w kryterium ustawowym. D. Z., jak podała, nie pracuje, bowiem od 13 lat sprawuje także opiekę nad synem będącym dzieckiem niepełnosprawnym, a wcześniej opiekowała się drugim - także niepełnosprawnym synem, obecnie przebywającym w ośrodku specjalistycznym. Jak wskazano w odwołaniu, w sprawie nie zachodzą żadne negatywne przesłanki przyznania specjalnego świadczenia pielęgnacyjnego wymienione w art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Zatem decyzja odmowna godzi w zasadę równości wobec prawa i stanowi przejaw dyskryminacji. W rozumieniu odwołującej się sytuacja osoby, która rezygnuje z pracy zarobkowej jest identyczna z sytuacją osoby niepodejmującej pracy z powodu sprawowania opieki nad niepełnosprawną osobą bliską, dlatego zasiłek powinien być jej przyznany przy zastosowaniu wykładni celowościowej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Wyłożyło przesłanki prawne przyznania żądanego świadczenia podkreślając, że muszą być one spełnione łącznie. Natomiast wnioskodawczyni nie spełnia podstawowego warunku - rezygnacji z pracy zawodowej lub innego zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem. Ostatnią pracę wykonywała bowiem w 1991 r., natomiast stopień niepełnosprawności męża datuje się od dnia 10 maja 2013 r. Zdaniem organu obecnie odwołująca się co najwyżej nie podejmuje zatrudnienia z uwagi na fakt sprawowania opieki nad mężem, ale to nie uprawnia do przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego. Wcześniej sprawowana opieka nad synem nie została przez organ zakwestionowana, ale podkreślono, że z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności dziecka nie wynika, by wymagało ono konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, co uniemożliwiałoby wykonywanie przez matkę pracy zarobkowej.