Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] P. Wojewódzki Lekarz Weterynarii w B., orzekając na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 oraz art. 105 §1 k.p.a., uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie odwoławcze. Jak wskazał, w trakcie postępowania odwoławczego ustalono, iż brojlery kurze z zablokowanego stada padły, a ich zwłoki przekazano do Z. P. w S., o czym C. O. poinformował inspektorów Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w trakcie przeprowadzania przez nich czynności kontrolnych w dniach 20 i 27 maja 2014 r. Przedłożył wówczas dokumenty handlowe na przewóz ubocznych produktów zwierzęcych kat. 2 do z. p. Kopie dokumentów zostały dołączone do protokołów kontroli. Fakt upadków wszystkich zwierząt z zablokowanego stada strona potwierdziła także w dniu 13 czerwca 2014 r. w trakcie przesłuchania. Zdaniem organu odwoławczego, skoro po wydaniu zaskarżonej decyzji stan faktyczny uległ istotnej zmianie, bowiem strona przestała być posiadaczem 39 900 sztuk brojlerów kurzych na skutek przekazania ich do utylizacji, to decyzję organu I instancji należało wyeliminować z obrotu prawnego a postępowanie odwoławcze jako bezprzedmiotowe umorzyć w całości.
Skargę na decyzję organu odwoławczego złożył do sądu administracyjnego C. O. zarzucając:
1). naruszenie przepisów prawa procesowego tj.:
a). art. 10 § 1 k.p.a. poprzez uniemożliwienie stronie zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym, zgłoszenia żądań oraz wypowiedzenia się w wyznaczonym siedmiodniowym terminie;
b). art. 75, 76, 77 § 1, 2 i 3, art. 80 i 84 k.p.a. w zw. z art. 140 k.p.a. poprzez brak wyczerpującej i wszechstronnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, brak ustosunkowania się do twierdzeń i dowodów zgłaszanych przez stronę podczas postępowania;
c). art. 80 k.p.a. poprzez niedokonanie przez organ drugiej instancji oceny całego materiału dowodowego oraz niewskazanie czy podnoszone okoliczności zostały udowodnione;
d). art. 107 §1 i 3 w zw. z art. 140 k.p.a. poprzez brak ich zastosowania (niespełniające wymagań tych przepisów uzasadnienie faktyczne i brak uzasadnienia prawnego);
e). art. 105 §1 k.p.a. poprzez jego błędne zastosowanie oraz przyjęcie, że przedmiot postępowania stanowiły brojlery kurze;
2). naruszenie przepisów prawa materialnego tj.
a). art. 1 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiającego metody pobierania próbek i dokonywania analizy do celów urzędowej kontroli pasz w zw. z pkt 6.2.A.I. Załącznika nr I do tego Rozporządzenia - poprzez brak ich zastosowania;
b). art. 54 Rozporządzenia (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii - poprzez brak jego zastosowania.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że organ drugiej instancji nie odniósł się do stanowiska strony zawartego w odwołaniu i nie ocenił całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, czym doszło do naruszenia art. 80 k.p.a. Zdaniem strony nie zawarto także w motywach decyzji odwoławczej uzasadnienia przyjętego stanu faktycznego, jak również go nie przeanalizowano. Tymczasem, jak wskazał skarżący, organ drugiej instancji powinien przeprowadzić postępowanie w oparciu o stan faktyczny z daty orzekania w pierwszej instancji. Nadto wskazał, że niewątpliwym skutkiem zaskarżonej decyzji organu pierwszej instancji była konieczność utylizacji zwierząt, na skutek czego doznał szkody, a czego organ II instancji nie uwzględnił.