Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Ireneusz Henryk Darmochwał,, sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 01 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] utrzymano w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia u T. K. choroby zawodowej - przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy w postaci przewlekłego z. n. k. r. p.
U podstaw podjętego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.
Na podstawie orzeczenia lekarskiego Przychodni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. z dnia [...] maja 1999 r.
o braku podstaw do stwierdzenia wyżej opisanej choroby zawodowej oraz podtrzymującego go orzeczenia Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z dnia
[...] października 1999 r., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B.
w dniu [...] lutego 2000 r. wydał decyzję nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej u T. K. w postaci przewlekłego z. n. k. r. p. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez P. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. decyzją z dnia [...] marca 2000 r. (nr [...]). Skarga zaś na powyższe orzeczenie ostateczne została oddalona wyrokiem NSA z dnia
18 listopada 2000 r., sygn. akt SA/Bk 525/00.
Następnie decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. po rozpatrzeniu skierowania do Poradni Chorób Zawodowych w B. na badania rozpoznania choroby zawodowej, wystawionego przez Poradnię Szkoleniową Medycyny Pracy Centrum Profilaktyczne P. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. w zakresie dotyczącym zapalenia n. p. i b. r. p. i zespołu w. u T. K. po raz trzeci umorzył postępowanie administracyjne w sprawie choroby zawodowej przewlekłego z. n. p. i b. p. k. r. u skarżącego, ze względu na fakt, iż została ona już rozstrzygnięta wcześniejszą decyzją ostateczną. Zdaniem organu wydanie kolejnej decyzji w sprawie choroby zawodowej - z. n. p. i b. r. jest prawnie niedopuszczalne. Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy przez P. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. decyzją z dnia [...] maja 2006 r. Z decyzją ta nie zgodził się T. K. i złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.
Wyrokiem z dnia 7 listopada 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 451/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż organy obu instancji błędnie uznały, że rozpoznawana sprawa dotyczy sprawy rozstrzygniętej wcześniejszą decyzją ostateczną. W przypadku skarżącego T. K. nie można bowiem mówić o tożsamości stanu prawnego i faktycznego poszczególnych spraw. Uzasadniając powyższe stanowisko Sąd stwierdził, że decyzja ostateczna z [...] marca 2000 r. odmawiająca stwierdzenia choroby zawodowej w postaci p. z. n. k. r. została wydana pod rządami Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294), które obowiązywało do 2 września 2002 r. Tymczasem do późniejszych postępowań w sprawie rozpoznania lub stwierdzenia chorób zawodowych, tj. tych rozpoczętych po wejściu w życie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115) mają zastosowanie przepisy nowego rozporządzenia, które kształtują w nieco inny niż poprzednio sposób sytuację prawną osób ubiegających się teraz o wydanie orzeczenia. Ponadto w ocenie Sądu organy w rozpoznawanym przypadku pominęły, że skarżący poprzez podjęcie w [...] r. działalności gospodarczej w zakresie i. e.-o. pozostaje w dalszym ciągu w narażeniu zawodowym, co może mieć wpływ na ujawnienie się bądź wzmożenie procesów chorobowych.