Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia 2021 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi U. J. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
U podstaw zaskarżonego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia:
Decyzją nr [...] z [...] kwietnia 2021 r. Naczelnik P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. nałożył na litewską spółkę UAB J. z siedzibą w W. (NIP [...]) karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za niewywiązanie się z obowiązku, o którym mowa w art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, to jest niezapewnienie przez przewoźnika w trakcie całej trasy przewozu towaru objętego zgłoszeniem [...] przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu objętego tym zgłoszeniem. Decyzję doręczono [...] kwietnia 2021 r. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa do wniesienia odwołania.
W dniu [...] maja 2021 r. do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B.u wpłynął wniosek UAB J. z siedzibą w W. o stwierdzenie nieważności wyżej wymienionej decyzji ostatecznej na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Pełnomocnik wnioskodawcy zarzucił decyzji rażące naruszenie art. 10a ust. 1 i 2, art. 10c ust. 1 oraz 22 ust. 2a ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami (dalej ustawa SENT) poprzez uznanie, iż przepisy te znajdują konkretyzację w opublikowanej na stronach internetowych https://puesc.aov.pl/sent instrukcji związanej z instalacją i obsługą instalacji SENT GEO (20 - 24 strona tej instrukcji), w sytuacji gdy instrukcja nie może stanowić źródła prawa, w świetle art. 87 ust 1 i 2 konstytucji RP.
W dniu [...] czerwca 2021 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. decyzją nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. nr [...] uznając, iż nie została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa.
W dniu [...] czerwca 2021 r. do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. wpłynęło odwołanie, w którym pełnomocnik UAB J. z siedzibą w W. wniósł jej uchylenie oraz stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. nr [...] z [...] kwietnia 2021 r. i zwrot pobranej kaucji w wysokości 10.000 zł. Pełnomocnik strony podtrzymał zarzuty rażącego naruszenia art. 10a ust. 1 i 2, art. 10c ust. 1 oraz 22 ust. 2a ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami (dalej ustawa SENT), poprzez uznanie, iż przepisy te znajdują konkretyzację w opublikowanej na stronach internetowych instrukcją, która nie może stanowić źródła prawa, w świetle art. 87 ust. 1 i 2 konstytucji RP, a zatem naruszenie to ma charakter rażący.
Ponadto pełnomocnik podniósł zarzut rażącego naruszenia art. 165b §1 ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 26 ust. 5 ustawy o SENT, stosownie do którego "w przypadku ujawnienia przez kontrolę podatkową nieprawidłowości co do wywiązywania się przez kontrolowanego z obowiązków wynikających z przepisów prawo podatkowego oraz niezłożenia przez podatnika deklaracji lub niedokonanie przez niego korekty deklaracji w całości uwzględniającej ujawnione nieprawidłowości, organ podatkowy wszczyna postępowanie podatkowe w sprawie, która było przedmiotem kontroli podatkowej, nie później niż w terminie 6 miesięcy od zakończenia kontroli", w sytuacji gdy naruszenie stwierdzono w dniu kontroli, tj. [...], natomiast postępowanie w celu wymierzenia kary wszczęto dopiero za postanowieniem z dnia [...]/02/2021 r. doręczonym w dniu [...]/03/2021, a więc po upływie tego bezwzględnie obowiązującego terminu. Oznaczało to, zdaniem pełnomocnika, że wszczęcie postępowania nastąpiło po przedawnieniu ścigania stwierdzonego deliktu. Okoliczność ta jest oczywista i powinna być brana pod uwagę przez organy wszystkich instancji z urzędu. Wyczerpuje też hipotezę art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.