Odpowiedzialność za wykonywanie transportu po drogach krajowych bez ważnej karty opłaty drogowej przewidziana w ustawie z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874) jest oparta na zasadzie ryzyka. Przy tak surowo ukształtowanej odpowiedzialności oraz dotkliwych, finansowych skutkach ewentuanego naruszenia prawa przez podmioty wykonujące transport, organy administracji orzekajace w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej powinny dołożyć szczególnej staranności przy ustalaniu stanu faktycznego, w oparciu o który podejmowana jest decyzja o ukaraniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 listopada 2007 r. sprawy ze skargi "G." sp. z o.o. w B. na decyzję Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej w B. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej w B. na rzecz skarżącej Spółki z o. o. "G." w B. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. znak [...] Komendant Placówki Straży Granicznej w B. na podstawie art. 92 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 z zm.) nałożył na "G." Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. karę pieniężną w wysokości 3.000 zł za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych.
W uzasadnieniu podał, iż w trakcie kontroli granicznej przeprowadzonej w dniu 12 marca 2007 r. w Placówce Straży Granicznej w B. na kierunku wyjazdowym z Polski kierujący samochodem marki R. nr rej. [...] z naczepą, wykonujący transport na rzecz przedsiębiorcy "G." Sp. z o.o. w B., przedstawił do kontroli dobową kartę opłaty drogowej za przejazd po drogach krajowych seria/nr [...] z datą ważności na dzień 10 marca 1997 r. Winieta karty umieszczona była w sposób trwały na szybie wewnątrz pojazdu.
Organ przytoczył również treść pisemnych wyjaśnień ukaranego przedsiębiorcy, z których wynika, iż kierowca wyjechał w dniu 10 marca 2007 r. z miejscowości B. w kierunku przejścia granicznego w B. posiadając ważną kartę opłaty drogowej. W trakcie jazdy samochód uległ awarii w miejscowości W. - 12 km od przejścia granicznego w B. W dniu 12 marca 2007 r. po usunięciu awarii kierowca kontynuował jazdę. Nową dobową kartę opłaty drogowej zakupił na przejściu granicznym z uwagi na niemożność jej wcześniejszego nabycia na stacji W. W uzasadnieniu podano też, iż w dniu 26 marca 2007 r. przedsiębiorca przesłał notarialnie poświadczone za zgodność z oryginałem kserokopie karty opłaty drogowej dobowej seria/nr [...] wystawionej na dzień 12 marca 2007 r. oraz pokwitowanie zapłaty za kartę.
Zdaniem organu I instancji utrudnienia związane z nabyciem karty opłaty drogowej nie mogły mieć wpływu na wymiar kary i nie uzasadniały odstąpienia od jej nałożenia. Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 08 sierpnia 2006 r. w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 151, poz. 1089) podmiot wykonujący przewóz drogowy powinien posiadać wypełnioną kartę opłaty przed rozpoczęciem przejazdu. Również fakt późniejszego przedłożenia karty przez przedsiębiorcę wykonującego transport nie uzasadnia odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej, albowiem prawidłowo wypełniona karta powinna być okazana już podczas kontroli. Okolicznością potwierdzającą, iż w rozpoznawanym przypadku takiej karty kierowca nie posiadał jest podpisanie przez niego protokołu kontroli sporządzonego w dniu 12 marca 2007 r., do którego złożył oświadczenie o braku karty.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył "G." Sp. z o.o. w B. zaskarżając decyzję w całości i zarzucając jej naruszenie prawa materialnego - art. 92 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym polegające na niewłaściwym zastosowaniu powołanego przepisu wskutek uznania, iż w stanie faktycznym sprawy zachodzą podstawy do nałożenia na stronę kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych, które to naruszenie miało istotny wpływ na wydaną decyzję. Wniósł o uchylenie rozstrzygnięcia w całości i umorzenie postępowania w I instancji.