Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w C. w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 października 2014 r. sprawy ze skargi K. C. na uchwałę Rady Miejskiej w C. z dnia [...]października 2012 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Rada Miejska w C. uchwałą z dnia [...] października 2012 r.

nr [...]działając m.in. na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U . z 2012, poz. 647 ze zm.) uchwaliła studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy C. W załączniku Nr 1 zawarto tekst Studium, w załączniku nr 2 rysunki Studium w skali 1:10 000, zaś w załączniku Nr 3 rozstrzygnięcia Rady Miejskiej w C.o sposobie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu Studium.

Pismem z dnia [...]marca 2014 r. K. C., jako właściciel m.in. działki nr [...] położonej w obrębie D. M. gmina C., wezwał Radę Miasta C. do usunięcia naruszenia prawa i doprowadzenia do stanu zgodnego z obowiązującymi przepisami. Zdaniem strony skarżącej wprowadzenie do obrotu prawnego ww. uchwały nastąpiło z uchybieniem prawa w ten sposób, że istnieją rozbieżności pomiędzy częścią tekstową a częścią graficzną przedmiotowego studium. W części tekstowej studium tereny wyznaczone pod energetykę odnawialną obejmują obszary wsi D. N. W., B. N., S. S., natomiast w części graficznej nie wskazano takich obszarów.

W odpowiedzi na ww. pismo Przewodniczący Rady Miejskiej w C.pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...]wyjaśnił, że rozbieżności, o których mowa w ww. piśmie dotyczą jedynie opisania w tekście studium uwarunkowań miejscowości D. N. W., B. N. i S. S.Wskazano, że dla oceny rozbieżności oraz ich wpływu na ocenę prawidłowości sporządzenia studium niezbędne jest przywołanie całego zapisu części kierunkowej studium dotyczącej zaopatrzenia w energię elektryczną (rozdział 14). Zdaniem Przewodniczącego Rady Miejskiej zaistniała rozbieżność nie stwarza w żadnym przypadku niepewności co do skutków prawnych określenia obszarów do lokalizacji odnawialnych źródeł energii. Jest to teren wskazany obramowaniem (zgodnie z legendą) na rysunku graficznym.

W dniu 26 maja 2014 r. skarżący, na podstawie art. 101 ust. 1 w związku z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r.

Nr 142 poz. 1591 ze zm.), złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na uchwałę Rady Miejskiej w C.Nr [...]z dnia [...] października 2012 r., wnosząc jednocześnie o stwierdzenie jej niezgodności z prawem w całości lub w części dotyczącej odnawialnych źródeł energii i uchylenie uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie:

• art. 10 ust. 2 i art. 12 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca

2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, ze zm.),

• § 4 ust. 1 i § 7 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia

2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. Nr 118, poz. 1233),

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że na skutek uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy C. w dniu [...] października 2012 r., jego działka, która w dniu [...] stycznia 2012 r. została wydzierżawiona W.Sp.zo.o. na okres 30 lat w celu zlokalizowania elektrowni wiatrowej, znalazła się w strefie oznaczonej jako tereny rolne z zakazem lokalizacji źródeł wytwarzania energii odnawialnej o mocy przekraczającej 100 kW. W ten sposób skarżący został pozbawiony możliwości czerpania dochodów z długoterminowej dzierżawy. Wskazano, że przedmiotowa uchwała narusza uprawnienia właścicielskie, gdyż wprowadziła zakaz zabudowy, która dotychczas była dopuszczalna. Zdaniem skarżącego naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia nastąpiło z jednoczesnym naruszeniem obiektywnego porządku prawnego. Podniesiono, że w zaskarżonej uchwale istnieją rozbieżności pomiędzy częścią tekstową a graficzną studium. Wobec powyższego zaskarżony akt został podjęty z istotnym naruszeniem art. 10 ust. 2 i art. 12 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 1ww. ustawy oraz § 4 ust. 1 i § 7 pkt 3 ww. rozporządzenia.

Strona 1/6