Sprawa ze skargi na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie przywrócenia terminu na wycofanie wniosku o rodzicielskie świadczenia uzupełniające uchyla zaskarżone postanowienie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 września 2019 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi R. T. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu na wycofanie wniosku o rodzicielskie świadczenia uzupełniające uchyla zaskarżone postanowienie

Uzasadnienie strona 1/3

Wnioskiem z dnia [...] lutego 2019 r. R. T. wystąpiła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: "Prezes ZUS") o przyznanie jej rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego (zwanego dalej "świadczeniem").

Decyzją z dnia [...] marca 2019 r. Prezes ZUS wydał decyzję nr [...] na mocy której przyznał wnioskodawczyni rodzicielskie świadczenie uzupełniające w wysokości 1.100 zł miesięcznie.

W dniu [...] maja 2019 r. R. T. złożyła podanie o wycofanie wniosku o przyznanie jej przedmiotowego świadczenia, ze względu na fakt, że pobiera zasiłek opiekuńczy na niepełnosprawnego syna, który jest dla niej korzystniejszy. Zobowiązała się również do zwrotu pobranego świadczenia. Na podaniu umieszczono dopisek, z którego wynika, że wnosi ona o przywrócenie terminu na wycofanie ww. wniosku. Wraz z podaniem R. T. złożyła uzupełniony urzędowy formularz wycofania wniosku o rodzicielskie świadczenie uzupełniające.

Postanowieniem z [...] czerwca 2019 r. nr [...] Prezes ZUS odmówił przywrócenia terminu na wycofanie wniosku o rodzicielskie świadczenie uzupełniające z uwagi na brak uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu 14-dniowemu terminowi do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, który biegł od dnia doręczenia wnioskodawczyni ww. decyzji.

R. T. wniosła do tut. Sadu skargę na ww. postanowienie, wnosząc o ponowne rozpatrzenie wniosku o wycofanie wniosku o świadczenie. Wskazała, że pobiera świadczenie pielęgnacyjne na niepełnosprawnego syna w wysokości 1.583 zł miesięcznie, które jest wyższe niż przyznane jej świadczenie wynoszące 935 zł miesięcznie. Podała, że po złożeniu przedmiotowego wniosku, dowiedziała się w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej, że nie może pobierać jednocześnie obydwu świadczeń, w związku z czym chciałaby otrzymywać to, które jest dla niej bardziej korzystne. Wskazała też, że wniosek o świadczenie złożyła wskutek błędnego pouczenia przez pracownika ZUS, zaś pobrane z ZUS-u pieniądze zwróciła.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Sprawa niniejsza została rozpoznana przez tut. Sąd na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym na zasadzie art. 119 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), wedle którego sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest postanowienie wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie.

Strona 1/3