Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi J. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu podania o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wyrejestrowanie stowarzyszenia z rejestru stowarzyszeń zwykłych oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 w zw. z art. 261 § 1 i 2 kpa w zw. z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 6 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. nr 225, poz. 1635 ze zm.) w zw. z § 3 ust. 1 i § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 września 2007 r. w sprawie zapłaty opłaty skarbowej (Dz.U. nr 187, poz. 1330), utrzymało w mocy postanowienie Starosty B. z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] wydane w przedmiocie zwrotu J. F. podań o wydanie zaświadczenia.
U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia faktyczne i ocena prawna:
Wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2008 r. J. F. wystąpił do Starosty B. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wyrejestrowanie Stowarzyszenia I. S. w S. z rejestru stowarzyszeń zwykłych z dniem 20 maja 2007 r. Wezwaniem z tego samego dnia zobowiązano wnioskodawcę do uiszczenia opłaty skarbowej w wysokości 17 zł za wydanie zaświadczenia, w terminie 7 dni. W odpowiedzi na wezwanie J. F. podaniem z dnia 6 maja 2008 r. odmówił wniesienia opłaty skarbowej, uzasadniając że przy rejestracji Stowarzyszenia w 2001 r. nie wnosił opłaty skarbowej oraz, że Stowarzyszenie było zwolnione z kosztów sądowych i procesów w sądach.
Organ I instancji zwrócił J. F. podania z dnia 30 kwietnia 2008 r. i 6 maja 2008 r. W uzasadnieniu postanowienia wskazując na treść art. 7, art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 6 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej i §3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zapłaty opłaty skarbowej, organ wywiódł, że wnioskodawca był zobowiązany do uiszczenia opłaty skarbowej w wyznaczonym terminie. Nie uiszczenie wymaganej opłaty skutkowało zwrotem podań na podstawie art. 261 § 2 kpa.
Zażalenie od powyższego postanowienia wywiódł J. F. i podniósł, że nieuzasadnione jest żądanie uiszczenia opłaty od nieistniejącej organizacji społecznej, przy rejestracji której organ nie pobierał żadnej opłaty.
Organ odwoławczy utrzymał w mocy rozstrzygniecie I - instancyjne i wskazał, że prawidłowo zastosowano w sprawie przepisy odnoszące do materii sprawy. Wskazana przez Starosta B. treść przepisów jest jednoznaczna i nie wymaga jakichkolwiek zabiegów interpretacyjnych, zaś przepisy te - jako przepisy podatkowe - podlegają wykładni ścisłej. Bez znaczenia w sprawie pozostają zarzuty poniesione w zażaleniu, gdyż wymóg uiszczenia opłaty skarbowej i jej przyjęcie za wydanie żądanego zaświadczenia jest obowiązkiem ustawowym nałożonym zarówno na wnioskodawcę jak i na właściwy w sprawie organ.
J. F. nie godząc się z powyższym postanowieniem złożył skargę do sądu administracyjnego. W uzasadnieniu skargi podniósł, że złożył w imieniu zarządu stowarzyszenia stosowne dokumenty o likwidacji organizacji z jednoczesną prośbą o poświadczenie wyrejestrowania, lecz niekoniecznie w formie zaświadczenia. Podkreślił, że organ I instancji domagał się opłaty za wydanie zaświadczenia, którego on nie żądał, twierdząc że każde stwierdzenie organu nawet bez nagłówka - tytułu zaświadczenie ma moc prawną urzędowego potwierdzenia likwidacji organizacji społecznej.