Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 października 2016 r. sprawy ze skargi Ł. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Ł. W. F. w P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzają jej wydanie decyzję Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w G. z dnia [...].01.2016 r., nr[...]; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego Ł. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Ł. W. F. w P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2016 r., nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję P. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...] o nałożeniu Ł. W. (zwanemu dalej: "skarżącym") kary pieniężnej w kwocie 3.000 zł w związku z wykonywaniem przewozu drogowego pojazdem niewyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące oraz umorzeniu postępowania w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywaniu zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji.
Decyzję tę organ podjął w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu [...] września 2015 r. w miejscowości R. na drodze krajowej Nr [...] zatrzymano do kontroli drogowej zespół pojazdów składających się z pojazdu marki R. o nr rej. [...] oraz naczepy marki S. o nr rej. [...],kierowanym przez K. K. oraz L. J.
W trakcie kontroli ustalono, że przedsiębiorca Ł. W. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą: "F." wykonywał przewóz handlowy na potrzeby własne, oczyszczalnie ścieków w miejscowości P. (miejsce działalności gospodarczej) do miejscowości R. i B. (zgodnie z dokumentami przewozowymi- faktury). W trakcie kontroli strona wykonywała przewóz drogowy zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, który nie był wyposażony w tachograf.
Te ustalenia uzasadniały wszczęcie postępowania i wydanie decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej za naruszenie zasad przewozu międzynarodowego stosownie do art. 92 a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2013, poz. 1414, zwanej dalej: "u.t.d.") oraz lp. 6.1.1 załącznika Nr 3 do tej ustawy.
Odwołania skarżącego organ II instancji nie uwzględnił i utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że materiał dowodowy, tj. protokół kontroli, protokół przesłuchania kierowcy w charakterze świadka, dokumentacja fotograficzna, jak również kopia dowodów rejestracyjnych pojazdu i naczepy zawarte w aktach niniejszej sprawy w pełni potwierdzają fakt naruszenia przez stronę przepisów. W chwili kontroli strony wykonywała przewóz drogowy zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowite przekraczającej 3,5 t, który nie był wyposażony w tachograf.
Organ odwoławczy nadmienił, że skarżący w odwołaniu wskazał, iż przewóz odbywał się w promieniu poniżej 100 km od bazy przedsiębiorstwa. Natomiast z analizy zebranego materiału dowodowego, tj. faktury VAT nr [...] wynika, że załadunek oczyszczalni miał miejsce w Ł. natomiast rozładunek w miejscu R. Z protokołu przesłuchania świadka wynika z kolei, że załadunek miał miejsce w miejscowości P. do miejscowości R. i B. Organ odwoławczy podniósł, że między tymi miejscowościami jest odległość 110 km i dlatego nie może mieć tutaj zastosowanie zwolnienie przewidziane art. 3 pkt f rozporządzenia (WE) 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz. Urz. UE L 60 z 28 lutego 2014 r., str. 1).