Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło (spr.), sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 września 2020 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Burmistrza Ł. z dnia [...] stycznia 2020 roku numer [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącej A. B. kwotę 514,00 (słownie: pięćset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] marca 2020 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Ł. z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...], w której odmówiono A. B. (dalej również jako "skarżąca") przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką H. R.
Odmawiając przyznania wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego organ
I instancji bazował na dołączonym do akt orzeczeniu o znacznym stopniu niepełnosprawności H. R. wydanym przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w B. w dniu [...] października 2019 r., z którego wynika, że nie da się ustalić od kiedy niepełnosprawność istnieje, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...] września 2019 r. oraz na weryfikacji danych o firmie CEIDG, z którego wynika, iż skarżąca zawiesiła działalność gospodarczą z dniem [...] stycznia 2020 r.
Burmistrz Ł. przytoczył treść art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111), stwierdził także, że zgodnie z art. 17 ust. 1b tej ustawy, świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała: nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Po rozpatrzeniu odwołania A. B., Kolegium utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji stwierdziło, że bezspornie Pani H. R., matka skarżącej, osoba wymagająca opieki, legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, w którym stwierdzono, że nie da się ustalić , od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od [...] września 2019 roku. Orzeczenie wydano na stałe. Okoliczności te nie są sporne.
W ocenie Kolegium argument organu l instancji o niemożności ustalenia daty powstania niepełnosprawności u osoby wymagającej opieki nie może stanowić podstawy odmowy przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i w tym zakresie odwołanie skarżącej należy uznać za zasadne. Kolegium przywołało w tym zakresie wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r.
(K 38/13) i przywołując jednocześnie liczne orzecznictwo sądów administracyjnych stwierdziło, że w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później niż do ukończenia 18 (ewentualnie 25) roku życia, kryterium momentu powstania niepełnosprawności, jako uniemożliwiające uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego, utraciło przymiot konstytucyjności. Wobec tego, w odniesieniu do tych osób oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium.
Oceniając z kolei pozostałe przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego Kolegium uznało, że w sprawie tej brak jest spełnienia warunku rezygnacji z zatrudnienia, w tym przypadku z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Z akt sprawy wynika, że skarżąca z dniem [...] stycznia 2020 roku zawiesiła prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą, a nie zaprzestała jej prowadzenia. W ocenie Kolegium tylko wykreślenie działalności z ewidencji można uznać za całkowite zaprzestanie jej prowadzenia, które stanowi rezygnację z zatrudnienia, zawieszenie działalności gospodarczej dotyczy zaś jedynie czasowego zaprzestania funkcjonowania.