Uchwała rady gminy podjęta z powołaniem się na przepisy art. art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 3, 5 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 647 z późn. zm.), wprowadzająca na terenie gminy możliwość lokalizowania elektrowni wiatrowych o mocy powyżej 100 kW w odległości 1 500 m od zabudowań mieszkalnych oraz dopuszczająca lokalizację takich elektrowni w odległości mniejszej niż 1 500 m od takich zabudowań, ale pod warunkiem uzyskania zgód wszystkich ich właścicieli - ma charakter aktu prawa miejscowego podjętego bez upoważnienia ustawowego, co skutkuje stwierdzeniem nieważności uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 lutego 2014 r. sprawy ze skargi G. E. Polska spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., E. E. J. P.-B. i Wspólnicy spółki komandytowej w S., M. U. i S. B. na uchwałę Rady Gminy Jeleniewo z dnia 21 stycznia 2013 r. nr XXII.129.2013 w sprawie wyznaczenia kierunków rozwoju energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii na terenie Gminy Jeleniewo 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. zasądza od Rady Gminy Jeleniewo na rzecz skarżącej G. E. Polska spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 574,00 (pięćset siedemdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. zasądza od Rady Gminy Jeleniewo na rzecz skarżącej E. E. J. P. - B. i Wspólnicy spółki komandytowej w S. kwotę 351,00 (trzysta pięćdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.-
W dniu 21 stycznia 2013 r. Rada Gminy Jeleniewo podjęła uchwałę Nr XXII.129.2013 w sprawie wyznaczenia kierunków rozwoju energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii na terenie Gminy Jeleniewo. W podstawie prawnej uchwały wskazano: art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), powoływanej dalej jako u.s.g. oraz art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 3, 5 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 647 z późn. zm.), powoływanej dalej jako ustawa planistyczna. Poszczególnym paragrafom uchwały nadano następującą treść:
- § 1 ust. 1 - minimalna odległość od pojedynczej przemysłowej turbiny wiatrowej wytwarzającej energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW od zabudowań mieszkalnych i siedliskowych powinna wynosić nie mniej niż 1 500 m;
- § 1 ust. 2 - wprowadzono wymaganie uzyskania zgody na lokalizację elektrowni wiatrowej od wszystkich właścicieli zabudowań mieszkalnych i siedliskowych położonych od niej w odległości mniejszej niż 1 500 m;
- § 2 - rozwój małych i mikro instalacji opartych na odnawialnych źródłach energii, w szczególności instalacji prosumenckich, uznano za priorytet Rady Gminy Jeleniewo;
- § 3 - wykonanie uchwały powierzono Wójtowi Gminy Jeleniewo;
- § 4 - wskazano, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
W uzasadnieniu uchwały wywiedziono, że jej celem jest uregulowanie lokalizacji elektrowni wiatrowych na terenie Gminy, bowiem brak jest norm ustawowych porządkujących to zagadnienie, a rozwój takich inwestycji w bliskim sąsiedztwie zabudowań mieszkalnych jest sprzeczny z wiedzą posiadaną na temat ich wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt. Wskazano, że uchwała jest aktem prawa miejscowego oraz że Rada Gminy uznaje za pożądany rozwój instalacji prosumenckich tzn. produkujących energię w miejscu konsumpcji. Zdaniem Rady przemysłowe elektrownie wiatrowe lokalizowane są obecnie wyłącznie na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826). Obliczeń poziomu hałasu dla poszczególnych tego typu inwestycji dokonuje się na zlecenie inwestora, są jednak często wykonywane niestarannie i nie uwzględniają oddziaływania infradźwięków, szczególnie niekorzystnych dla zdrowia ludzkiego. Wskazano, że zdaniem Ministerstwa Zdrowia minimalna odległość wiatraków od siedzib ludzkich powinna wynosić 2-3 km w zależności od mocy konkretnej turbiny (opinia z dnia 27 lutego 20012 r., nr MZ-ZP-S-078-21233-13/EM/12). Podobny wniosek zawiera opracowanie Kancelarii Senatu "Elektrownie wiatrowe a społeczności lokalne". Przeprowadzone badania naukowe również wskazują na negatywny wpływ turbin na żywienie i zdolności produkcyjne zwierząt. Zdaniem Rady Gminy, małe i mikro instalacje oparte na odnawialnych źródłach energii są obecnie mało popularne, co jest wynikiem niskiej świadomości społecznej i małego dofinansowywania takich inwestycji. Konieczna jest natomiast budowa takich instalacji pozyskiwania energii jak: pompy ciepła, przydomowe wiatraki, instalacje fotowoltaniczne, małe biogazownie. Przynosiłyby one dochód ludności oraz dochód z tytułu podatku od działalności gospodarczej.