W okolicznościach niniejszej sprawy tak się złożyło, że z otwarciem dla skarżącej terminu do złożenia wniosku o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu konieczności sprawowania opieki nad matką, na nowy okres zasiłkowy tj. 2013/2014 (oczywiście nie dłużej niż do końca ważności orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności matki) zbiegło się postępowanie sądowoadministracyjne ze skargi H. J. na wcześniejszą decyzję ostateczną SKO w Ł. z dnia [...] sierpnia 2013r. odmawiającą przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w następstwie literalnej wykładni przepisu art. 16 "a" ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jest więc oczywistym, że skarżąca, nawet gdyby znana jej była okoliczność ustalania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na okres zasiłkowy, mogła powstrzymywać się z wnioskiem o jego przyznanie na nowy okres zasiłkowy, gdyż nie mogła być pewna, czy sąd administracyjny podzieli zarzuty skargi i przesądzi, że co do zasady jako osoba niepodejmująca zatrudnienia z powodu konieczności opieki nad matka, może ubiegać się o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na równi z osobami rezygnującymi z zatrudnienia. W konsekwencji, zdaniem składu orzekającego, po przekazaniu przez sąd administracyjny organowi prawomocnego wyroku z dnia 16 października 2014r. (uchylającego poprzednie decyzje organów obu instancji o odmowie przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego), organ winien był poinformować skarżącą o konieczności powtórzenia wniosku o przyznanie żądanego świadczenia na nowy okres zasiłkowy. Taki obowiązek ciążył na organie na mocy art. 9 K.p.a. Przepis powyższy ustanawia zasadę procesową informowania przez organ administracji publicznej stron prowadzonego postępowania o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postepowania administracyjnego oraz czuwania nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa i w tym celu udzielania im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. W literaturze przedmiotu (doktrynie i orzecznictwie) prezentowany jest pogląd, że obowiązek powyższy powinien być rozumiany tak szeroko, jak to jest możliwe, gdyż w przeciwnym razie mamy do czynienia z naruszeniem art. 7 K.p.a. (wyrażającym zasadę prawdy obiektywnej i słusznego interesu obywatela) i 9 K.p.a.
Z akt administracyjnych wynika, że akta sprawy z prawomocnym wyrokiem WSA w Białymstoku z dnia 16 października 2014r. wróciły do organu w dniu 12 stycznia 2015r a zatem miało to miejsce w okresie ważności orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności matki skarżącej a w konsekwencji występowania obiektywnych przesłanek do kontynuowania uprawnień do otrzymywania specjalnego zasiłku opiekuńczego w nowym okresie zasiłkowym. Jednocześnie akta administracyjne nie wskazują, aby skarżąca została pouczona o potrzebie ponowienia wniosku o specjalny zasiłek opiekuńczy na nowy okres zasiłkowy. W konsekwencji takiej biernej postawy organu skarżąca została pozbawiona możliwości "uruchomienia" procedury przyznania jej prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na nowy okres zasiłkowy (kontynuacji otrzymywania specjalnego zasiłku opiekuńczego do wyczerpania okresu ważności orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności matki).
Skład orzekający nie podzielił natomiast zastrzeżeń strony skarżącej co do początkowego terminu ustalenia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Znaczny stopień niepełnosprawności został przypisany matce skarżącej od dnia 30 kwietnia 2013r. a w konsekwencji z koniecznością opieki nad matką dopiero od tej daty mogło się wiązać uprawnienie do specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby bliskiej, obciążonej obowiązkiem alimentowania niepełnosprawnej i rezygnującej z zatrudnienia lub niepodejmującej zatrudnienia z powodu sprawowania opieki.
Z tych przyczyn Sąd uznał, że zaskarżona decyzja jako ograniczająca okres otrzymywania specjalnego zasiłku opiekuńczego do jednego okresu zasiłkowego, została wydana z naruszeniem zasad procedury administracyjnej mającym wpływ na wynik sprawy (art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).