Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak sędzia WSA Anna Klotz Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2015 r. sprawy ze skargi Gminy S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość wydzieloną pod drogę publiczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty M. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Wojewody [...]na rzecz Gminy S. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Burmistrz S. zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej w S., oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...], stanowiącej własność I. i R. J. Z powyższej nieruchomości wydzielone zostały działki gruntu pod drogi nr [...]. Podział nastąpił zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego terenów położonych w mieście S.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Starosta M. ustalił odszkodowanie na rzecz I. i R. J. - dotychczasowych współwłaścicieli w małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej, w kwocie [...] złotych za prawo własności nieruchomości o numerach [...] nabytych z mocy prawa przez Gminę S. zgodnie z decyzją Burmistrza S. z dnia [...], nr [...], w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości. Starosta zobowiązał burmistrza do wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od daty, w której decyzja stała się ostateczna, pod rygorem zastosowania środków przewidzianych w kodeksie cywilnym dotyczących skutków zwłoki lub opóźnienia. W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż zgodnie z rysunkiem i treścią miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w mieście S., działki nr [...] oznaczone są symbolem KDD (tereny dróg publicznych dojazdowych), a [...[ oznaczone są symbolem KDW (tereny dróg wewnętrznych). Dalej przytoczył dotychczasowy stan faktyczny z podkreśleniem faktu przeprowadzenia w sprawie rozprawy administracyjnej oraz sporządzenia operatu szacunkowego dla przedmiotowych działek.
Od powyższej decyzji, pismem z dnia [...] odwołanie do Wojewody [...] wniósł Burmistrz S., działając w imieniu Gminy S. Decyzji zarzucił naruszenie art. 98 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez błędne uznanie, że gmina nabyła z mocy prawa własność nieruchomości nr [...] oraz wydanie decyzji i ustalenie odszkodowania bez wcześniejszego udokumentowania prowadzonych rokowań. Ponadto zarzucił Staroście błąd w ustaleniach faktycznych polegający na nieprawidłowym przyjęciu, iż operat szacunkowy będący podstawą do ustalenia wysokości odszkodowania na rzecz dotychczasowych współwłaścicieli i będący podstawą do wydania decyzji o odszkodowaniu ma wartość dowodową, podczas gdy zawiera on niejasności, pomyłki i braki. Dodatkowo organ wskazał, iż niewłaściwym było wydanie decyzji pomimo dokonania przez współwłaścicieli działek potrącenia odszkodowania za działki z należnością powstałą na mocy decyzji ustalającej opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
W uzasadnieniu Burmistrz wyjaśnił, iż działki nr [...] stanowią, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, drogi wewnętrzne, a ta kategoria nie jest wymieniona w art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazał ponadto, iż przedmiotowe działki (drogi) nie służą w żaden sposób lokalnej społeczności z racji na przebiegającą w pobliżu drogę gminną, nie istnieje więc przesłanka pozwalająca uznać przedmiotowe działki za drogi służące ogółowi użytkowników oraz zakwalifikować je do kategorii dróg publicznych zgodnie z wytycznymi zawartymi w orzeczeniu Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Bugajny vs Polska. Podkreślił też, że ewentualne roszczenia z tytułu ograniczenia prawa własności (w sytuacji, gdy nieruchomość przeznaczona pod drogę wewnętrzną rzeczywiście pełni rolę drogi publicznej) mogą być dochodzone jedynie przed sądem cywilnym.