Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Katarzyna Kloska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 listopada 2012 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wyznaczenia dostępu do jeziora 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy G. z [...] marca 2012 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego J. K. 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Po rozpatrzeniu sprawy z wniosku J. K. o wyznaczenie dostępu do jeziora Ch., Wójt Gminy G. decyzją z dnia [...], na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm., dalej powoływanej jako "prawo wodne") oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej powoływanej jako "kpa) odmówił wyznaczenia dostępu do jeziora Ch. przez działkę nr [...], przy granicy działki nr [...] w Ch., w kierunku prostopadłym od drogi gminnej do jeziora.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ wskazał, że J. K. zwrócił się o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie wyznaczenia części nieruchomości nr [...] i [...] umożliwiających dostęp do jeziora Ch., podnosząc, że w przeszłości istniała droga wiodąca do jeziora, znajdująca się na działce [...] przy granicy z działką nr [...], że jezioro Ch. jest wodą publiczną objętą powszechnym korzystaniem w myśl art. 34 prawa wodnego, że w analizowanym obszarze, do linii brzegowej tego jeziora przylegają działki, stanowiące własność podmiotów prywatnych (w tym w znacznej części będące lasem), gruntem gminnym jest zaś przylegająca do jeziora Ch. działka nr [...], na której ustanowiono dostęp do wód oraz sąsiednia działka gminna [...] z urządzoną tam plażą. Wyjaśnił, że przepis art. 28 ust. 2 prawa wodnego nie precyzuje, na czym ma polegać zapewnienie dostępu przez właściciela nieruchomości przyległej do wód objętych powszechnym korzystaniem oraz jaką część lub powierzchnię nieruchomości obejmuje. Wskazując, że proponowane przez stronę przejście jest położone na terenie lasu i, że z art. 28 ustawy z dnia z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 ze ze zm.) wynika, iż właściciel lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa może zakazać wstępu do lasu, organ stwierdził, że w efekcie wyznaczenie przejścia do jeziora przez las stanowiłoby naruszenie przepisów ustawy o lasach. Podkreślił także, że właściciele nieruchomości przyległych do jeziora Ch. (dz. nr [...] i [...]), nie ustanowili przeszkód w korzystaniu z pasa o szerokości 1,5 m od linii brzegowej, choć ogrodzenie pomiędzy działkami dochodzi do linii brzegowej, a nawet "wchodzi do wody", niemniej jednak przy jeziorze znajduje się niezamknięta furtka. Tym samym, zdaniem organu, istnieje możliwość korzystania z dostępu do wody w tym obszarze i realizacji uprawnień wynikających z prawa wodnego. Organ uznał, że wniosek skarżącego zmierza do skrócenia drogi do jeziora, a nie uzyskania do niego istniejącego już dostępu. Organ powołał się także na stanowisko uczestnika postępowania - R. P., która wskazała, że nieruchomość jej służy do prowadzenia działalności gospodarczej - ośrodka wczasowego, na terenie którego mogą przebywać wyłącznie wczasowicze i personel, co chroni mienie wczasowiczów przed kradzieżami. Wskazał na konstytucyjną zasadę ochrony własności i możliwość ograniczenia tego prawa tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności (art. 21 ust. 1 oraz art. 64 Konstytucji). Organ podniósł, że jedną z ustaw ograniczających prawo własności jest ustawa Prawo wodne, ale ustanawianie ograniczeń prawa własności może zachodzić wówczas, gdy brak jest innej możliwości, a w przedmiotowej sprawie rozwiązaniem alternatywnym i lepszym od proponowanego przez stronę jest dostęp do jeziora Ch. na działce gminnej lub też w pasie 1,5 m wzdłuż linii brzegowej. Takie rozwiązanie powoduje, jak wyjaśnił organ, iż nie zachodzi kolizja pomiędzy normami prawa wodnego i ustawy o lasach. Zdaniem organu, w sprawie nie istnieje potrzeba ingerencji w prawo własności właściciela lasu lub ośrodka wypoczynkowego. Obciążenie nieruchomości prawem przejścia, wobec istnienia rozwiązania alternatywnego, niegodzącego w interesy właściciela działki byłoby działaniem nieuzasadnionym. Organ dodał także, iż odległość do plaży gminnej wynosi kilkaset metrów, a nie jak podano w piśmie z dnia [...] - 4 km, i że w związku z tym nie stanowi to przeszkody, czy istotnego utrudnienia w dostępie do jeziora. Ponadto organ podniósł, iż wbrew twierdzeniu strony, na załączonej do pisma z dnia [...] kserokopii mapy topograficznej nie znajduje się droga wiodąca do jeziora, gdyż charakterystyczna linia ciągła z przyległymi do niej punktami oznacza ogrodzenie, i że okoliczność tą potwierdza także informacja otrzymana ze Starostwa Powiatowego w Ż. (pismo z dnia [...]), w której podano, że w zbiorach dokumentów zasobu geodezyjnego brak jest oznaczenia odrębnych dróg stanowiących dojścia, dojazd do jeziora w tym miejscu. W ocenie organu powyższe wskazuje na to, że pas gruntu pozbawiony drzew, przebiegający przez las stanowi drogę wewnętrzną, użytkowaną na własne potrzeby właściciela działki (ewentualnie dla zapewnienia korzystania z prawa służebności drogi) i nie jest drogą publiczną. Poza tym organ zaznaczył, że ewentualne dochodzenie roszczeń przez właścicieli nieruchomości władnących, względem nieruchomości obciążonych służebnością drogi (ujawnionych w księgach wieczystych), może odbywać się wyłącznie na drodze cywilnoprawnej, a nie administracyjnej.