Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak(spr.) sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant Maciej Hoffman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. sprawy ze skargi M.I. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...] nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w B. (PWIS), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej powoływanej jako kpa) w zw. z art. 235 zn.1 i 235 zn.2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm., dalej powoływanej jako kp) i w zw. z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 105, poz. 869 ze zm., dalej powoływanego jako rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych), orzekł o utrzymaniu w mocy, wydanej po rozpoznaniu zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u M. I., decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. (PPIS) z dnia [...] nr [...] o nie stwierdzeniu u ww. choroby zawodowej w postaci alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, wymienionej pod pozycją 18.1 w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, iż w związku ze zgłoszeniem u M. I. podejrzenia choroby zawodowej, PPIS sporządził szczegółową ocenę narażania zawodowego w związku z wykonywaną w zakładzie pracy - Spółdzielnia P. w B. pracą na stanowisku prasowacza odzieży działu chemicznego (okres [...] i [...]), w trakcie której strona mogła mieć kontakt z czynnikami chemicznymi pochodzącymi z procesu czyszczenia chemicznego. Podał, że w oparciu o sporządzoną w sprawie ocenę narażenia zawodowego Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w B. wydał w dniu [...] orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania u w/w choroby zawodowej pod postacią alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, w którym stwierdził, że całokształt obrazu klinicznego badanej, ujemny wynik testów skórnych wykonanych po 2 latach od zakończenia pracy zawodowej oraz okoliczność zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej po 14 latach od zakończenia pracy zawodowej przemawiają za pozazawodową etiologią schorzenia. Również, jak zaznaczył organ, w wydanym w trybie odwoławczym przez jednostkę orzeczniczą II stopnia - Instytutu Medycyny Pracy w Ł. orzeczeniu lekarskim z dnia [...] nr [...] nie stwierdzono u w/w choroby zawodowej określonej w wykazie chorób pod pozycją 8.1. W orzeczeniu tym wskazuje się, że przeprowadzone w Instytucje badanie dermatologiczne nie wykazało u pacjentki istotnych zmian chorobowych oraz, że uzyskane w Instytucje wyniki testów płatkowych potwierdziły uczulenie badanej na chrom, kobalt oraz nikiel, jednakże z uwagi na okoliczność, że pozytywizacja testów nastąpiła po kilku latach od zakończenia pracy zawodowej, nie zachodzą podstawy do rozpoznania u badanej choroby zawodowej. Biorąc pod uwagę treść wydanych w sprawie orzeczeń organ odwoławczy stwierdził, że skoro lekarze zatrudnieni w jednostkach orzecznicze I i II stopnia, posiadający odpowiednią wiedzę i doświadczenie nie rozpoznali u strony choroby zawodowej, i obie jednostki orzecznicze powołane do diagnozowania chorób zawodowych wydały w sprawie orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, to tym samym PPIS nie mógł uznać schorzenia strony za chorobę zawodową i słusznie wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. W postępowaniu o stwierdzenie choroby zawodowej bowiem organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są związane rozpoznaniem choroby podanym w orzeczeniu jednostek organizacyjnych właściwych do rozpoznawania chorób zawodowych i nie są uprawnione do samodzielnej oceny dokumentacji lekarskiej, prowadzącej do odmiennego rozpoznania choroby. Przytaczając wynikające z treści art. 235 zn.(1) i 235 zn.(2) kp i rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych warunki konieczne do wydania decyzji stwierdzającej chorobę zawodową, w tym warunek rozpoznania choroby zawodowej przez lekarza zatrudnionego w jednostce orzeczniczej uprawnionej do rozpoznawania chorób zawodowych organ stwierdził, że w przypadku M. I. wymóg ten nie został spełniony, gdyż rozpoznane u strony przez jednostki orzecznicze I i II stopnia schorzenie nie zostało uznane przez nie za chorobę zawodową, na skutek wykluczenia zawodowej etiologii schorzenia i podkreślenia jego samoistnego charakteru. Organ wskazał również, że w toku postępowania odwoławczego M. I. dostarczyła dokumentację medyczną, którą organ przesłał do Instytutu Medycyny Pracy w Ł. w celu uzyskania opinii uzupełniającej do orzeczenia lekarskiego z dnia [...] oraz, że w następstwie zapoznania się z tą dokumentacją jednostka orzecznicza II stopnia w opinii z dnia [...] wyjaśniła, że przekazana dokumentacja medyczna nie ma wpływu na zmianę rozstrzygnięcia zawartego w orzeczeniu lekarskim, i powtórnie zaakcentowała fakt uzyskania u pacjentki pozytywnego wyniku testów naskórkowych po raz pierwszy w [...], czyli 14 lat po zakończeniu pracy zawodowej. Odnosząc się natomiast do zgłoszonych przez M. I. uwag dotyczących niewłaściwego wykonania w [...] przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w B. testów lekarskich (w związku z założeniem jej jednego płatka, który się szybko odklejał), a także nie powtórzenia testów alergicznych w Instytucie Medycyny Pracy w Ł. pomimo złożenia wniosku o ponowne badania lekarskie w jednostce orzeczniczej II stopnia, PWIS podkreślił, że z dokumentacji sprawy jednoznacznie wynika, iż Miejski Inspektor Sanitarny w B. decyzją administracyjną z dnia [...] nie stwierdził u M. I. choroby zawodowej, że podstawą negatywnego wówczas dla M. I. rozstrzygnięcia była okoliczność, że rozpoznane u pacjentki schorzenie gardła i stopień niedosłuchu nie spełniały kryteriów choroby zawodowej, że także decyzja K. Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] dotyczyła wyłącznie przewlekłych chorób dróg oddechowych wywołanych wpływem substancji o silnym działaniu drażniącym oraz związanych z nadmiernym wysiłkiem głosowym i, że w związku z tym zarzut strony o braku przeprowadzenia ponownych testów alergicznych w poprzednio prowadzonym postępowaniu diagnostycznym jest bezzasadny, ponieważ organy nie prowadziły postępowania w kierunku chorób skóry. Reasumując PWIS stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały podstawy do zmiany decyzji PPIS i stwierdzenia u strony choroby zawodowej.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja sanitarna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny