Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 października 2010 r. sprawy ze skargi [...] S. A. z siedzibą we [...] na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie umieszczenia pracownika w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze 1. uchyla zaskarżaną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w [...] Oddział we [...] z dnia [...] maja 2010 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Okręgowego Inspektora Pracy w [...] na rzecz skarżącej [...] S. A. z siedzibą we [...][...] zł ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Nakazem z dnia [...] skierowanym do "A." S.A. we W. Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. Oddział we W. nakazał umieszczenie pracownika T. Ś. w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych.
W uzasadnieniu decyzji podano, że T. Ś. jest zatrudniony na stanowisku kierownika wydziału ługu i sody kaustycznej P-12. Do obowiązków kierownika wydziału należy m.in. zapewnienie warunków bhp, ochrony środowiska i ppoż, prowadzenie rozruchu mechanicznego i technologicznego, prowadzenie działań wynikających z zaleceń i wniosków zamieszczonych w protokołach zaburzeń i awarii oraz kontrola ich skuteczności, zapewnienie bezpieczeństwa funkcjonowania maszyn i urządzeń. Z zapisów w Wewnętrznym Planie Operacyjno - Rozpoznawczym wynika, że kierownik wydziału kieruje akcją ratowniczą w czasie awarii chemicznej.
Kierownik Wydziału organizuje procesy pracy, kontroluje ich prowadzenie oraz wydaje decyzje i polecenia, także pracownikom bezpośrednio obsługującym maszyny i urządzenia produkcyjne, i sterującym procesem produkcyjnym. Do niego należy m.in. decyzja o zatrzymaniu bądź unieruchomieniu instalacji, interpretowanie zaistniałych zaburzeń oraz wypracowywanie rozwiązań tychże zaburzeń. Decyzje jakie podejmuje w istocie dotyczą zagadnień bezpieczeństwa prowadzonych procesów technologicznych oraz bezpieczeństwa eksploatowanych maszyn i urządzeń technicznych.
Na terenie Wydziału P -12 znajdują się m.in. 2 zbiorniki o pojemności po 5000 m3 z ługiem o stężeniu 32 i 50% i zbiornik magazynowy podchlorynu sodu o pojemności 50 m3. Kontakt człowieka ze stężonym ługiem i podchlorynem, uwolnionymi w wyniku awarii przemysłowej, może doprowadzić do bardzo poważnych poparzeń chemicznych, z potencjalnym skutkiem śmiertelnym. Na węźle produkcji sody kaustycznej występuje palny olej grzewczy - dyphil. W procesie technologicznym występuje gaz ziemny, jako zamiennik również czasami wodór. Istnieje ryzyko wystąpienia eksplozji, a następnie pożaru, co stwarza zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego.
Powołano się na poradnik Centralnego Instytutu Ochrony Pracy, w myśl którego prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze to prace wykonywane na instalacjach technologicznych lub obiektach technicznych, na których awaria techniczna, w rozumieniu ustawy o stanie klęski żywiołowej może spowodować poważne skutki, równoważne skutkom poważnych awarii, określonym w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie poważnych awarii objętych obowiązkiem zgłoszenia do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 5, poz. 58) i które nie są zaliczone do kategorii dużego lub zwiększonego ryzyka. Zgodnie z § 2 pkt 2 i 3 tego rozporządzenia, obowiązkiem zgłoszenia awarii objęte są m.in. awarie, które były następstwem uwolnienia, magazynowania lub transportu dowolnej ilości, co najmniej jednej z substancji niebezpiecznej decydującej o zaliczeniu zakładu o dużym ryzyku wystąpienia awarii albo dowolnej substancji, która ze względu na swoje właściwości lub ilości może być niebezpieczna dla życia, zdrowia ludzi lub środowiska prowadząc przynajmniej do jednego ze skutków, spośród rodzajów skutków, o których mowa w pkt 2 lit. a-d rozporządzenia.