Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Stefanii Z. i Marka Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę
Wójt Gminy Ł. decyzją z dnia [...] 2005r. ustalił Stefanii i Markowi Z. jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, oznaczonej numerem działki 15/6 położonej w Ł., wynikającą ze zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w związku ze zbyciem przedmiotowej nieruchomości, w wysokości 20% wzrostu wartości nieruchomości tj. na kwotę 11.127 zł. W uzasadnieniu wskazano, iż uchwałą z dnia [...] 1997r. Nr [...] Rada Gminy Ł. zmieniła ustalenia planu miejscowego dla części wsi Ł. Nieruchomość skarżących do momentu zmiany planu położona była w granicach terenów przeznaczonych pod uprawy rolne. Natomiast po zmianie planu miejscowego położona jest w granicach terenów przeznaczonych pod składy z możliwością zabudowy usługowej, rzemieślniczej i zabudowy mieszkaniowej w ograniczonym zakresie. Stefania i Marek Z. wyżej wymienioną nieruchomość zbyli na podstawie aktu notarialnego z dnia 28.11.2001r. Zgodnie więc z art. 36 ust.4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wójt Gminy podjął czynności zmierzające do wydania decyzji o naliczeniu opłaty. W trakcie postępowania ustalono, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 listopada 2004r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. Nr 261, poz. 2603) wartość nieruchomości przed zmianą jak i wartość nieruchomości po zmianie planu miejscowego, co pozwoliło na ustalenie wzrostu wartości nieruchomości wynoszącego 55.636 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik skarżących radca prawny Marek P., podniósł, iż zaskarżoną decyzję wydano z naruszeniem przepisu art. 36 ust.4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez przyjęcie wzrostu wartości nieruchomości na podstawie operatu szacunkowego, który obejmuje zbyt szeroki zakres analizy w zakresie cen nieruchomości. Podkreślił także, że organ był zobowiązany do niezwłocznego wszczęcia postępowania po sprzedaży nieruchomości przez wnioskodawcę. Ponadto pełnomocnik skarżących wskazał na przedawnienie prawa do wydania decyzji przez organ administracji w przedmiotowej sprawie, ponieważ decyzja ostateczna ustalająca wymiar zobowiązania została doręczona po upływie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym powstało zdarzenie powodujące zobowiązanie do zapłaty. Wnioskodawca zbył nieruchomość aktem notarialnym z dnia 28.11.2001r. zatem termin do wydania decyzji upłynął 31.12.2004r. Tym samym zdaniem wnioskodawcy, naruszono przepis art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez jego nie zastosowanie. Przedmiotowa opłata jest bowiem zdaniem pełnomocnika skarżących zobowiązaniem o charakterze podatkowym, stanowiącym dochód budżetu gminy, do którego należy stosować przepisy Ordynacji podatkowej. Wniósł o: uchylenie i zaskarżenie decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia lub o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie z powodu przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T., decyzją z dnia [...] 2005r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazano, iż jako podstawę naliczenia opłaty i określenia jej wysokości organ pierwszej instancji przyjął operat szacunkowy, który został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i do którego strona nie wniosła zastrzeżeń. Ponadto podniesiono, iż organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie administracyjne niezwłocznie po uzyskaniu informacji o zawartej umowie sprzedaży. Akt notarialny został przekazany organowi w dniu 11.10.2004r., zaś postępowanie zostało wszczęte 14.10.2004r. Postępowanie w niniejszej sprawie odbywało się zgodnie z zasadami ogólnymi i pozostałymi przepisami k.p.a. Ponadto Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. stwierdziło, iż nie podziela stanowiska skarżącego, że w rozpatrywanej sprawie należy zastosować przepisy ordynacji podatkowej. Zdaniem organu w niniejszej sprawie Wójt Gminy Ł. nie działa jako organ podatkowy w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej, tylko jako organ administracji publicznej, który jest zobowiązany do stosowania przepisów procedury administracyjnej wynikającej z k.p.a.