Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik (spr.) Protokolant Katarzyna Korycka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 października 2009 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.
II SA/Bd 746/09
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Nr [....] wydaną na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. w o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r., Nr 115, poz. 728 ze zm.) Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, po rozpoznaniu wniosku P. P., odmówił skierowania go do domu pomocy społecznej stwierdzając w uzasadnieniu rozstrzygnięcia, że wyżej wymieniony jest sprawny ruchowo, może samodzielnie wykonywać czynności samoobsługowe, nie wymaga całodobowej pielęgnacji i opieki, a jego obecne zasoby i możliwości sprawiają, że może korzystać z niezbędnego leczenia, rehabilitacji leczniczej, zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny w ramach świadczeń Narodowego Funduszu Zdrowia.
W odwołaniu od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. P. P. wnosząc o pozytywne rozpatrzenie sprawy podniósł, iż organ I instancji w niewystarczającym stopniu uwzględnił jego sytuację zdrowotną wynikającą z opinii lekarza, u którego stale się leczy, bowiem jakkolwiek obecnie porusza się w sposób możliwie łatwy i daje sobie radę we własnych sprawach, to prognozy lekarskie wskazują na pogorszenie się stanu jego zdrowia i możliwość poruszania się na wózku inwalidzkim. Ponadto w jego ocenie przyjmowane do domów pomocy społecznej są osoby nie znajdujące się w gorszym stanie zdrowotnym i kondycji niż on. Stwierdził również, że propozycji umieszczenia w schronisku dla bezdomnych, z uwagi na panujące tam warunki oraz brak możliwości udzielenia niezwłocznej pomocy lekarskiej, nie przyjmie.
Decyzją z dnia [...] Nr[...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, nie uwzględniając odwołania, orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności z dnia [...] zaliczające P. P. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, nie potwierdza konieczności stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, a nadto, jak wynika z opinii lekarza i opinii pracownika socjalnego jest osobą samodzielną, sprawną ruchowo, wymagającą jedynie okresowo całodobowej opieki oraz nie występował dotychczas do ośrodka pomocy społecznej o przyznanie pomocy w formie usług opiekuńczych, co świadczyć może o braku takiej potrzeby. Organ podkreślił również, że odwołujący się uczestniczył w sporządzeniu wywiadu środowiskowego i opinii dotyczącej sprawności osoby ubiegającej się o skierowanie do domu pomocy społecznej i dokumenty te podpisał bez zastrzeżeń.
P. P. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjny Bydgoszczy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. wnosząc o wydanie korzystnego dla niego orzeczenia. Zdaniem skarżącego pracownik socjalny MOPS w B. nie przeprowadził z nim wystarczająco wnikliwego wywiadu, by prawidłowo ocenić jego sytuację oraz sam udzielał odpowiedzi na stawiane pytania. Wezwanie go do stawiennictwa na posiedzenie SKO, zgodnie z jego sugestią zawartą w odwołaniu, umożliwiłoby mu złożenie osobiście wyjaśnień na poparcie wniosku o umieszczenie w domu pomocy społecznej, zaś organ nie czyniąc tego oparł się tylko na wywiadzie środowiskowym i fakcie, że wywiad ten podpisał.