Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: sędzia WSA Joanna Janiszewska-Ziołek sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Krystyna Witt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2019 r. sprawy ze skargi U. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia opłaty rocznej za 2011 r. z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] lipca 2016r., znak: [...] Marszałek Województwa K.-P. w T., po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] czerwca 2016 r. [...] P. sp. z o. o. w [...], (poprzednio występująca pod marką S. M. P. sp. z o. o. w [...], o umorzenie opłat rocznych w kwocie [...]zł wraz z odsetkami za rok 2011, przysługujących Województwu [...] - P. z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej, ustalonych na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia [...] maja 2006 r. znak: [...] oraz z dnia [...] lipca 2016 r. znak: [...], odmówił umorzenia tych opłat w ramach pomocy de minimis.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] września 2016 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję Marszałka i umorzyło postępowanie pierwszej instancji.
W wyniku wniesienia przez [...] P. sp. z o. o. w [...] skargi na decyzję SKO w T., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, wyrokiem z dnia [...] marca 2017 r. sygn. akt lI SA/Bd 1497/16 uchylił zaskarżoną decyzję SKO w T. z dnia [...] września 2016 r., nr [...].
Spółka wniosła skargę kasacyjną od wyroku WSA do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia [...] września 2018r. sygn. akt I GSK 2572/18 skargę oddalił.
Decyzją z [...] grudnia 2018 r. Nr [...], SKO uchyliło decyzję Marszałka Województwa K.-P. z 26. 07. 2016r.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. [...] Marszałka Województwa K. - P. odmówiono umorzenia [...] P. sp. z o. o. w [...] opłat rocznych za 2011 r. w kwocie [...]zł wraz z należnymi odsetkami, należnych na rzecz budżetu Województwa K.-P. z tytułu wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej, ustalonych na podstawie decyzji Starosty [...] z dnia [...] maja 2006 r. (znak: [...]) oraz z dnia [...] lipca 2006 r. (znak: [...]).
W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] czerwca 2016 r. [...] P. sp. z o.o. w [...], złożyła wniosek do organu o umorzenie opłat rocznych za 2011 r. w wysokości [...] zł. Spółka wyjaśniła wątpliwości co do firmy wnioskodawcy i wskazała, że dotychczasowa firma S. M. P. sp. z o.o. w [...] uległa zmianie na [...] P. S.. z o.o. w [...], przywołując przy tym akt notarialny z dnia [...] grudnia 2014 r., Rep. A nr [...] z Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki.
Mając na uwadze wskazania oraz ocenę prawną, zawarte w uzasadnieniach powołanych wyroków: WSA w Bydgoszczy z dnia 15 marca 2017 r. sygn. akt II SA/Bd 1497/16 oraz wyroku NSA z dnia 12 września 2018 r. sygn. akt I GSK 2572/18, organ podkreślił, że dopiero prawidłowe ustalenie charakteru prawnego opłat rocznych za rok 2011 pozwoli wypowiedzieć się w zakresie istnienia podstaw prawnych ich umorzenia. Jak wskazał NSA, na żadnym etapie postępowania o umorzenie opłat, strona skarżąca nie otrzymała informacji o argumentach pozwalających uznać te należności za mające publicznoprawny charakter. Zdaniem NSA, organy administracji w uzasadnieniach decyzji, nie przedstawiły argumentacji co do charakteru spornej opłaty i adekwatnego do tego, możliwego trybu jej umorzenia, a ponadto nie wskazano przyczyn dla których uznano sporną opłatę za mającą charakter publicznoprawny. Ponadto, zdaniem NSA, należy dokonać analizy wpływu nowelizacji przepisów na charakter prawny opłaty rocznej, której obowiązek uiszczenia zmaterializował się przed wejściem jej w życie. Należy również w uznaniu NSA, uzasadnić kwestię stosowania art. 22 ust. 3 u.o.g.r., ponieważ zobowiązana Spółka stoi na stanowisku, że wprowadzenie spornego przepisu nie zmieniło charakteru prawnego opłaty rocznej z tytułu wyłączenia gruntu z produkcji rolniczej przed datą wprowadzenia tego przepisu, co jej zdaniem oznacza, że wniosek o udzielenie ulgi powinien być rozpatrzony na podstawie art. 55-58 w zw. z art. 59 ust.4 oraz 59 ust. 1-3 u.f.p. NSA wskazało ponadto, że rozważenia wymaga zagadnienie intertemporalności w aspekcie podnoszonego przez Stronę czasowego zakresu działania nowej regulacji prawnej. Zdaniem NSA, ocena charakteru prawnego opłaty rocznej i dopuszczalności jej umorzenia wymaga uwzględnienia zarówno zmian ustawowych i systemowych, nie tylko przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ale także regulacji dotyczących zmiany systemu podatkowego oraz finansów publicznych. Dopiero pogłębiona analiza oraz wykładnia, nie tylko językowa, ale funkcjonalna i celowościowa właściwych przepisów, pozwoli na ocenę: w pierwszej kolejności charakteru opłaty rocznej, zarówno w dacie wydania stosownej decyzji w tym zakresie, stanowiącej źródło powstania publicznoprawnego obowiązku obliczenia i uiszczania opłat rocznych przez określony czas, co do których w ustawie uregulowano możliwy cel ich wykorzystania, po wtóre, nawet wobec przyjęcia jak wywodzi Spółka, że przedmiotowa opłata w stanie prawnym w 2006 r. miała charakter należności cywilnoprawnej a nie publicznoprawnej, wobec uregulowania sposobu powstawania obowiązku uiszczania opłaty rocznej odrębnie za każdy rok, konieczne jest rozważenie, jaki wpływ na określenie charakteru przedmiotowej opłaty rocznej miały jednoznaczne i zasadnicze zmiany systemowe wprowadzone ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. Przepisy wprowadzające u.f.p.