Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję [...] Lekarza Weterynarii w [...] z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.
Decyzją Powiatowego Lekarza Weterynarii w G. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nałożono na Spółkę A. Sp. z o.o. w G., która następnie została przejęta przez spółkę G. Sp. z o.o. w S. Ś., karę pieniężną w wysokości [...] zł, po ustaleniu, iż Spółka prowadziła działalność związaną z rozbiorem drobiu bez stosownego zatwierdzenia przez właściwy organ Inspekcji Weterynaryjnej, co wynikało z protokołu kontroli sporządzonego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w G..
Na skutek złożonego odwołania, K. - P. Wojewódzki Lekarz Weterynarii w B. decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. uchylił zaskarżoną decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w G. nr [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W decyzji K. - P. Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w B. stwierdzono, że Powiatowy Lekarz Weterynarii w G. wcale nie miał obowiązku samodzielnego sporządzania protokołu z kontroli, co więcej nie miał także prawa i obowiązku kontroli z uwagi na to, że skarżący, jako podmiot, który nie wykonał obowiązku zatwierdzenia, nie podlegał kompetencjom Powiatowego Lekarza Weterynarii. Ponadto organ II instancji stwierdził, że kluczowym problemem w przedmiotowej sprawie jest ustalenie, czy skarżący prowadził działalność podlegającą zatwierdzeniu. W tym zakresie organ I instancji powinien być precyzyjny zarówno jeśli chodzi o uzasadnienie faktyczne, jak i o uzasadnienie prawne. Tymczasem organ I instancji nie wskazał precyzyjnie, jakie konkretnie okoliczności świadczą o tym, że podmiot podlega zatwierdzeniu w trybie art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr [...]. Wskazano zatem, że w zakresie uzasadnienia faktycznego i prawnego organ powinien szczegółowo, dokładnie i konkretnie przytoczyć te okoliczności faktyczne i prawne, które przemawiają za przyjęciem tezy, iż skarżący prowadzi działalność podlegającą zatwierdzeniu. Dopiero po precyzyjnym ustaleniu, że taki obowiązek zatwierdzenia istnieje, Powiatowy Lekarz Weterynarii w G. może przejść do oceny zastosowania art. 26 ust. 1 ustawy o produktach pochodzenia zwierzęcego. K. - P. Wojewódzki Lekarz Weterynarii w B. wskazał, że skarżący zasadnie zakwestionował podanie przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w G. podstawy prawnej rozstrzygnięcia- rozporządzenia, według którego określono stawkę wysokości kary, gdyż rozporządzenie nie ma jednostki redakcyjnej tekstu prawnego, oznaczonej jako § 1 pkt 1 lit. c, a zawiera przepis oznaczony jako § 1 ust. 1 lit. c.
Rozpatrując ponownie sprawę Powiatowy Lekarz Weterynarii w G. decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2017 r., działając na podstawie art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 5 lit. a, art. 15 ust. 1 ustawy z dnia [...] stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1482 ze zm.) art. 6, art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. a tiret 2, art. 27 ustawy z dnia [...] grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1577 ze zm.), § 1 ust. 1 lit. c rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2010 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenie przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 93, poz. 600) art. 104 ustawy z dnia [...] czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), nałożył na firmę: G. Sp. z o.o. w S. Ś. - karę pieniężną w wysokości: [...] zł na podstawie § 1 ust. 1 lit. c rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2010 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenie przepisów o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 93, poz. 600).