Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Anna Klotz sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant asystent sędziego Jacek Grzegorzewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016 r. ze skargi spółki P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę.
Wnioskiem z dnia [...] października 2015 r. P.4 Sp. z o. o. w W. wystąpiła o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę instalacji antenowej konstrukcji wsporczej typu subtower o wysokości 14,0 m zlokalizowanej na dachu budynku mieszkalnego przy ul. 11 L. 18 w B..
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r. Prezydent M. B. wezwał inwestora do usunięcia braków i nieprawidłowości, m.in. w zakresie przedłożenia ostatecznej decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego dotyczącej przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego, gdyż na terenie objętym inwestycją nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
Pismem z dnia [...] grudnia 2015 r. inwestor odniósł się do powyższego wymogu, wskazując, iż planowane zamierzenie nie jest inwestycją celu publicznego i w związku z tym nie wystąpiła konieczność pozyskania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...].RS Prezydent M. B., działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (jednolity tekst - Dz.U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.), art. 35 ust. 3, oraz art. 80 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (jednolity tekst - Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.), odmówił udzielenia pozwolenia na budowę wymienionej na wstępie inwestycji.
W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał, iż inwestor nie wykonał obowiązku nałożonego postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r., tj. nie przedłożył ostatecznej decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego dotyczącej przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego. Ponadto na podstawie projektu budowlanego załączonego do przedmiotowego wniosku, organ ustalił, że faktycznie inwestycja objęta wnioskiem stanowi etap budowy stacji bazowej telefonii komórkowej.
Od decyzji Prezydenta M. B. odwołanie wniósł inwestor podkreślając, że organ samowolnie, bez podania podstawy prawnej zakwalifikował inwestycję Spółki jako budowę stacji bazowej telefonii komórkowej, podczas gdy wnioskiem Spółki była objęta jedynie instalacja antenowej konstrukcji wsporczej, bez jakichkolwiek urządzeń, a planowane przedsięwzięcie zalicza się do antenowych konstrukcji wsporczych, które zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego nie wymagają pozwolenia na budowę. Ponadto Spółka wskazała, iż planowana inwestycja nie jest inwestycją celu publicznego, co wiąże się z brakiem wymogu pozyskania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz nie zmienia zagospodarowania terenu.
W związku z powyższym odwołująca się wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i wydanie decyzji o udzieleniu zgody na roboty budowlane zgodnie z wnioskiem Spółki.
Wojewoda K. - P. po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...] utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.