Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: sędzia WSA Jarosław Wichrowski (spr.) sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Magdalena Tambelli po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi M. N. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji udzielającej koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. na rzecz skarżącego 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 20 września 2010 r. Starosta G. działając m.in. na podstawie przepisu art. 16 ust. 5 ustawy Prawo geologiczne i górnicze wystąpił do Wójta Gminy G. z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji udzielającej M. N., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowo-Produkcyjno-Usługowe "N." (dalej P.H.P.U. "N."), koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego metodą odkrywkową ze złoża "R." na części działki nr 170/5 o powierzchni 1,80 ha, położonej w miejscowości R., gmina G., powiat g..
Postanowieniem z dnia [...] r. (znak: [...]) Wójt Gminy G. odmówił uzgodnienia przedmiotowego projektu decyzji. W uzasadnieniu postanowienia organ pierwszej instancji wskazał, że z załączonych do Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego map i zapisów (tom 1 i 2) nie wynika możliwość wydobywania kruszywa naturalnego metodą odkrywkową. Powyższy teren zgodnie ze studium ujęty jest jako rolnicza przestrzeń produkcyjna. Organ podniósł, iż w związku z tym, że Gmina G. nie posiada dla przedmiotowej działki planu zagospodarowania przestrzennego, powyższe studium jest dla niego wiążące przy dokonywaniu uzgodnień.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł P.H.P.U. "N." M. N.. W uzasadnieniu wniesionego zażalenia skarżący wskazał, że:
w jego ocenie, organ pierwszej instancji swoje stanowisko stosuje do poszczególnych podmiotów gospodarczych w sposób wybiórczy;
w identycznej sytuacji prawnej organ pierwszej instancji uzgadnia pozytywnie koncesję dla kopalni S.F., w której również bierze udział;
według jego wiedzy udzielano koncesji na terenie gminy i gmin ościennych przy budowie autostrady A1 i te argumenty, jakie przytoczył organ pierwszej instancji przy odmowie, nie stanowiły przeszkody;
organ pierwszej instancji doskonale znał cel jego działań, gdyż na etapie opiniowania koncesji na poszukiwania kruszywa wyraził swoją pozytywną opinię;
organ pierwszej instancji znał również dokumentację geologiczną z dnia 9 września 2010 r., przyjętą bez uwag przez Starostwo Powiatowe w G., z której wynika, że teren objęty udokumentowanym złożem jest rolniczo niewykorzystywany i stanowi od kilku lat nieużytek klasy VI. W pkt 26 dokumentacji określono, że teren ten może być całkowicie zrekultywowany, czyli przywrócony do stanu pierwotnego, a nawet można tą przestrzeń uaktywnić rolniczo;
w takiej sytuacji zapis Studium "rolnicza przestrzeń produkcyjna" jest bardziej zwrotem językowym niż jednoznacznym stanem prawnym stosowanym na wszystkich terenach, gdzie nie ma przestrzennego planu zagospodarowania gminy. Strona zwróciła uwagę, że za ten stan prawny w gminie nie można "ukarać" podmiotu gospodarczego, tym bardziej, że działając na terenie tej gminy jak i innych gmin nie była to przeszkoda w uzyskaniu koncesji na wydobywanie kruszywa naturalnego;
udokumentowane złoże, ze względu na powierzchnię (mniej niż 2,0 ha) oraz przewidywane roczne wydobycie kopaliny (bez użycia materiałów wybuchowych) nie przekraczające 20 tys. m3, spełnia wymogi określone w art. 16 ust. 2a ustawy Prawo geologiczne i górnicze;