W odwołaniu od powyższej decyzji K. N. zarzucił jej rażące naruszenie prawa, a w szczególności art. 126 ustawy Prawo wodne, z którym, jego zdaniem, decyzja nie koresponduje. Także w sposób dowolny zinterpretowany został § 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r., w którym sformułowanie "ścieki inne" odnosi się do ścieków niewymienionych w ust. 1 § 11, a jednocześnie nie będących ściekami przemysłowymi stanowiącymi mieszaninę ścieków bytowych z wodami i ściekami wymienionymi w ust. 3 , czyli - w konsekwencji także do ścieków z myjni. Poza tym, zdaniem odwołującego się, zapis art. 39 pkt 3 lit b ustawy winien być rozpatrywany w powiązaniu z przepisami rozporządzenia z dnia 24 lipca 2006 r., w załączniku nr 11 do którego w dwóch wykazach wymienia się węglowodory ropopochodne, zaś planowany sposób oczyszczania ścieków zapewnia wymaganą 97 - procentową skuteczność. Według strony, spełnione zostaną również wymogi art. 143 pkt 1 i 3 ustawy Prawo ochrony środowiska poprzez stosowanie w myjni substancji o małym potencjale zagrożeń i zapewnienie racjonalnego zużycia wody.
Jak wynika z uzasadnienia decyzji Wojewody z dnia [...], organ ten uznał za prawidłowe stanowisko organu I instancji, iż w świetle przepisów art. 39 pkt 3 lit. b ustawy Prawo wodne oraz rozporządzenia wykonawczego z dnia 24 lipca 2006 r. w związku z art. 9 ust. 1 pkt 17 wymienionej ustawy brak było możliwości wydania pozytywnego dla wnioskodawcy rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu wskazano, że ścieków technologicznych pochodzących z projektowanej myjni samochodów nie można zaliczyć do ścieków określonych w § 11 ust. 3 rozporządzenia, dopuszczonych w sytuacjach szczególnych do wprowadzenia do ziemi, gdyż ścieki z myjni zostały zdefiniowane w art. 9 ust. 1 pkt 17 ustawy, jako ścieki przemysłowe, a zatem w rozporządzeniu tym nie przewidziano wprowadzania do ziemi ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwie dla środowiska wodnego (należą do nich węglowodory ropopochodne). Tym samym udzielenie wnioskowanego pozwolenia wodnoprawnego doprowadziłoby do naruszenia art. 39 ust. 1 pkt 3 b Prawa wodnego tym bardziej, że poza wskazanymi przez wnioskodawcę substancjami ropopochodnymi, ścieki z myjni mogą też zawierać inne substancje szczególnie szkodliwe w zależności od przewożonego samochodami ładunku. Organ odwoławczy zwrócił także uwagę, iż w zakresie oczyszczania ścieków z myjni zaproponowano tylko jako wskaźniki dwa parametry: zawiesinę ogólną oraz substancje ropopochodne, a nie przewidziano żadnych neutralizatorów ani zbiorników kontrolnych, które zabezpieczałyby środowisko przed innymi rodzajami zanieczyszczeń. Proponowany punkt kontrolny - pierwsza studzienka chłonna jest jednocześnie miejscem wprowadzania ścieków do odbiornika, czyli do ziemi.
Według organu, stosując się do art. 143 pkt 1 i 3 ustawy Prawo ochrony środowiska, projektowana myjnia winna posiadać oczyszczalnię ścieków i system ponownego wykorzystania oczyszczonych ścieków do mycia pojazdów. Proponowane w piśmie wnioskodawcy z dnia 25 stycznia 2007 r. dodatkowe rozwiązania w celu realizacji powyższego przepisu Prawa ochrony środowiska nie będą jednak równoznaczne ze spełnieniem wymogów określonych w Prawie wodnym i rozporządzeniu wykonawczym do niego.