Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) sędzia WSA Jarosław Szulc Protokolant asystent sędziego Jacek Grzegorzewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2018 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta W. z [...] stycznia 2018 r., nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz M. O. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...], Prezydent Miasta [...], działając na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 487 ze zm. - dalej "u.w.t.") cofnął wydane przez siebie zezwolenie nr [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz na piwo przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, wydane na okres od dnia 9 kwietnia 2013 r. do 9 kwietnia 2018 r. w sklepie spożywczym przy ul. [...] we [...], prowadzonym przez M. O. (skarżącego). W uzasadnieniu decyzji, po przytoczeniu treści art. 11ą ust. 4 u.w.t. organ wskazał, że zgodnie z oświadczeniem skarżącego z dnia [...] stycznia 2017 r. wartość sprzedaży napojów alkoholowych w prowadzonym przez niego sklepie za 2016 r. wyniosła dla napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz na piwo - 54.850,00 zł; skarżący wniósł na rachunek miasta należne opłaty za korzystanie w 2017 r. z posiadanych zezwoleń. Dalej organ wskazał, że w trakcie postępowania weryfikacyjnego wartości wskazanych w oświadczeniu za 2016 r. organ wezwał skarżącego do przedstawienia sposobu obliczeń i udostępnienia dokumentów źródłowych, na podstawie których dokonał wyliczenia wartości sprzedaży za rok 2016 r. - skarżący przedstawił wydruki z kasy fiskalnej. Weryfikacja powyższego doprowadziła organ do wniosku o niezgodności pomiędzy danymi złożonymi przez stronę, a wynikającymi z przedłożonych przez skarżącego dokumentów; wykryto zaniżenie wartości sprzedaży o 2.639,89 zł. Organ stwierdził, że mimo wyjaśnień skarżącego złożonych w toku postępowania, że wykryta nieprawidłowość była wynikiem zbyt pośpiesznego wyliczenia, okoliczność zaistnienia stwierdzonej nieprawidłowości obligowała go do zastosowania art. 18 ust. 10 pkt 5 u.w.t. Wskazał, że różnica wartości sprzedaży spowodowała zaniżenie należnej opłaty z korzystanie z zezwolenia o 36,96 zł. Organ stwierdził, że korzystanie z kas fiskalnych daje gwarancję rzetelnego dokumentowania wartości sprzedaży, że spełnienie przesłanki z art. 18 ust. 10 pkt 5 u.w.t. obliguje organ do cofnięcia zezwolenia, oraz że skarżący, świadom odpowiedzialności za prawdziwość składanych danych, potwierdził własnym podpisem oświadczenie o wartości sprzedaży napojów alkoholowych do 4,5% alkoholu oraz piwa. Podkreślił, że skarżący wykazał się rażącym niedbałością w wykonywaniu obowiązku nałożonego przepisem art. 11ą ust. 4 u.w.t., przez o kwotę 36,96 zł uległo uszczuplenie wpływów miasta wykorzystywanych na cele określone w art. 4ą ust. 1 u.w.t.
Pismem z dnia [...] stycznia 2018 r. skarżący odwołał się od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, wnosząc o jej uchylenie i wstrzymanie wykonania. Podniósł, że zgodnie z wyjaśnieniami składanymi w toku postępowania, stwierdzona pomyłka miała charakter omyłki pisarskiej, że kwota obniżenia jest znikoma, oraz że pozostałe wprowadzone przez niego w oświadczeniu kwoty sprzedaży napojów alkoholowych (grupy B i C) są wyższe aniżeli wartość sprzedanych faktycznie napojów. Wskazał, że stwierdzona omyłka i związane z nią uszczuplenie wpływów gminy stanowi ok. 1% wszystkich zapłaconych przez niego opłat na rzecz Urzędu. Podkreślił też, że nigdy nie miał zamiaru zaniżenia podatku należnego organowi. Przywołał ponadto przykład z wyroku NSA sygn. II GSK 2398/14 potwierdzający, że sankcja określona w art. 18 ust. 10 pkt 5 u.w.t., ze względu na swoją dolegliwość, nie może być stosowana bezrefleksyjnie, oraz że użycie przez ustawodawcę zwrotu "przedstawienia fałszywych danych" zakłada świadomość przedsiębiorcy co do niezgodności oświadczenia o wartości sprzedaży alkoholu z rzeczywistością, co w niniejszej sprawie nie wystąpiło.