Na decyzję PWIS z dnia [...] lutego 2020 r. skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, wnosząc o jej uchylenie oraz uchylenie decyzji organu I instancji. Skarżąca zarzuciła, tak jak w odwołaniu, naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 2351 kp poprzez jego błędne zastosowanie i wydanie decyzji niestwierdzającej choroby zawodowej, mimo cyt. "braku istnienia związku przyczynowego, w tym braku niebudzących wątpliwości podstaw do wysokiego prawdopodobieństwa tego związku, między wystąpieniem schorzenia skarżącej a pracą, jej rodzajem, charakterem oraz warunkami jej wykonywania" oraz § 8 rozporządzenia RM, art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 59).
W uzasadnieniu skargi skarżąca podkreśliła, że PPIS stwierdził u skarżącej chorobę zawodową w postaci zespołu cieśni w obrębie nadgarstka. Zarzuciła, że jednostki orzecznicze nie miały do wglądu dokumentów dotyczących stwierdzonej u niej choroby zawodowej w postaci zespołu cieśni w obrębie nadgarstka. Podkreśliła, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy między chorobą zawodową zespołu cieśni w obrębie nadgarstka a przewlekłym zapaleniem kaletki maziowej. Podnosząc, że organy powinny poddać kontroli czy orzeczenia lekarskie wydawane w przedmiocie choroby zawodowej są w sposób dostateczny uzasadnione, stwierdziła że w sprawie uprawnione jednostki orzecznicze nie wyjaśniły w sposób wyczerpujący i klarowny dlaczego stwierdziły brak podstaw do rozpoznania u skarżącej choroby zawodowej z poz. 19.2 wykazu chorób zawodowych. Zdaniem skarżącej skoro pracując w firmie [...] w W. nabawiła się ona choroby zawodowej w postaci zespołu cieśni w obrębie nadgarstka, to tym samym zapalenie przewlekłe kaletki maziowej jest efektem warunków pracy w ww. firmie. Zanim bowiem zaczęła ona pracować nadgarstkiem, musiała wykonać ruch barkiem, aby sięgnąć do półki po część, którą miała z kolei zamontować w kotle. Ponadto musiała silnym ruchem sięgnąć po wkrętak wiszący nad jej głową, aby zwolnić jego umocowanie i dokonać wkrętu w kotle. Wkrętak był umocowany na spirali i po dokonaniu wkrętu śrub przy jego pomocy, musiała ponownie użyć siły barka podnosząc rękę do góry, by znowu znalazł się w pozycji wyjściowej. Reasumują skarżąca stwierdziła, że w związku z tym, iż z powodu przewlekłej choroby układu nerwowego wywołanego sposobem wykonywania pracy, zespół cieśni w obrębie nadgarstka został uznany za chorobę zawodową, to tym samym nie ma podstaw, aby nie uznać jako choroby zawodowej przewlekłego zapalenia kaletki maziowej, gdyż nim nadgarstek zacznie pracować, to ramię - bark musi wykonać cięższą pracę sięgając po części na wysokiej półce i po wkrętak wiszący nad głową. Półka była usadowiona wysoko, gdyż kotły były duże i przesuwały się na taśmie. Przez ręce skarżącej przechodziło od 200 do 300 kotłów dziennie (8 godzin pracy). Z powyższych względów skarga, zdaniem skarżącej, powinna zostać uwzględniona.