Ponadto organ nadzoru podniósł, że rada miasta nie może w przedmiotowej uchwale zamieszczać postanowień wykraczających poza ramy określone w art. 14 ust. 5 ustawy. W związku z powyższym, uchylenia wymagają również § 5, § 6 i § 7, jako nie znajdujące oparcia w upoważnieniu ustawowym.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Nakle nad Notecią wniosła o jej oddalenie. W uzasadnieniu swego stanowiska wywodziła, że dokonano ustalenia opłaty procentowej w stosunku do minimalnego wynagrodzenia, ze względu na słuszność i zasadność takiego rozwiązania pod względem ekonomicznym. Przyjęcie takiej zasady powoduje, iż opłata automatycznie aktualizuje się w przypadku zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia, bez potrzeby uchwalania jej zmiany. Przyjęcie jako podstawę obliczenia wysokości minimalnego wynagrodzenia, które jest istotnym elementem w całej gospodarce, daje wyraz adekwatności do zachodzących zmian gospodarczych, które bezpośrednio także wpływają na sytuację ekonomiczną przedszkola, w konsekwencji na kalkulację odpłatności za zajęcia prowadzone ponad podstawę programową, tj. ponad wymiar 5 godzin dziennie. Taki sposób ustalenia wysokości opłaty nie uchybia, zdaniem Rady, dyspozycji przepisu art. 14 ust. 5 u.s.o. Organ bezspornie ustalił wysokość opłaty, a zatem spełnił wymóg ustawowy. Z przepisu nie wynika, aby koniecznym warunkiem było ustalenie w uchwale opłaty wyrażającej się z góry w określonej kwocie pieniężnej. Przyjęcie wskaźnika procentowego i podstawy minimalnego wynagrodzenia jest ustaleniem wysokości opłat za świadczenia w myśl ustawy. Strona podniosła ponadto, że w orzecznictwie sądowym nie rozstrzygnięto dotychczas zupełnie jednoznacznie, czy opłaty za przedszkola mają charakter daniny publicznej, czy też ceny (cywilnoprawnego wynagrodzenia za usługę). Trafny jest pogląd, że opłatę za korzystanie z przedszkoli należy zaliczyć do opłat za usługi zakładów publicznych (opłat użytkowania), które wykazują wiele podobieństw z cenami, a różnią się dość wyraźnie od podatków - tak: M. Pilich, Komentarz do ustawy o systemie oświaty, ABC 2012. Zbliżony charakter do ceny nie przesądza, w opinii organu, o zastosowaniu do opłat ustawy o cenach, na którą powołuje się skarżący.
Również ustalenie zasad zaokrąglania końcówek opłat zdaniem Rady mieści się w kompetencji ustawowej, zawartej w art. 14 ust. 5 pkt 1 u.s.o. i zapis ten należy traktować jako element ustalenia wysokości opłaty.
Odnośnie pozostałych zapisów uchwały - ich zawarcie miało na celu osiągnięcie przejrzystości za co i kiedy jest pobierana opłata.
Zdaniem organu, uregulowania zawarte w uchwale nie stanowią naruszenia prawa, a z pewnością istotnego naruszenia, za które należy uznać uchybienie, prowadzące do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie prawnym (tak: uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia
9 grudnia 2003 r., P 9/02). Może ono polegać na naruszeniu prawa materialnego albo procesowego, o ile naruszenie norm procesowych mogło mieć wpływ na materialne ukształtowanie treści aktu.