Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik (spr.) Asesor WSA Anna Klotz Protokolant Hanna Szpunar-Radkowska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2004 r. na rozprawie przy udziale ---- sprawy ze skargi L. K. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie dodatku kwalifikacyjnego oddala skargę
Decyzją nr [...] z dnia [...] wydaną m.in. na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693) oraz § 11 pkt 2 lit. a i § 25 ust. 1 rozporządzenia MON z dnia 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz. U. Nr 90, poz. 1005 ze zm.) Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] w B., nie uwzględniając odwołania L. K., orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji nr [...] Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] w R. z dnia [...] wstrzymującej wyżej wymienionemu z dniem [...] dodatek za posiadanie drugiej klasy kwalifikacyjnej.
W uzasadnieniu decyzji podkreślono, że L. K. posiadający II klasę specjalisty wojskowego w specjalności [...] po przejściu z dniem 18 września 2001 r. z rozformowanej [...] do [...] w R. na stanowisko z wymaganą klasą [...], otrzymywał nadal dodatek finansowy mimo niezgodności posiadanej klasy z klasą przewidzianą dla nowego stanowiska służbowego, przy czym został zobowiązany do uzyskania klasy w wymaganej specjalności, lecz ponieważ zmiana stanu prawnego uniemożliwiła mu zrealizowanie tego obowiązku, działania weryfikacyjne pozbawiły go prawa do dodatku kwalifikacyjnego.
W wyniku rozpoznania wniesionej przez L. K. skargi Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2003 r. sygn. SA/Bd 1328/03 uchylił na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368) decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] w R. z dnia [...].
W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż w rozstrzygnięciach organów wojskowych brak jest spójności między ich treścią, powołaną podstawą prawną i uzasadnieniem, bowiem rozstrzygnięto o wstrzymaniu skarżącemu L. K. wypłaty dodatku za posiadanie drugiej klasy kwalifikacyjnej, a z uzasadnienia decyzji wynika, że w istocie pozbawiono go dodatku do uposażenia zasadniczego przyjmując, że utrata z dniem [...] 2001 r. mocy decyzji nr [...] MON z [...] 1995 r. oraz instrukcji o klasyfikowaniu specjalistów wojskowych w Siłach Zbrojnych (sygn. Sztab Gen. Szkol. 765/95) nie pozwalała na zdobycie przez niego wymaganej klasy specjalisty wojskowego [...], a z kolei przepisy powołane jako podstawa prawna wstrzymania wypłaty dodatku nie odnoszą się wprost do rozstrzygnięć zawartych w zaskarżonej decyzji lub mają charakter norm wyłącznie kompetencyjnych.
Nadto, zdaniem Sądu, stosownie do art. 7 i 77 § 1 kpa, należało przed wydaniem decyzji rozważyć zagadnienie wstępne, jakim jest dla rozstrzygnięcia w sprawie dodatku kwalifikacyjnego kwestia uzyskania i posiadania klasy kwalifikacyjnej, skoro żołnierz uzyskuje prawo do otrzymania dodatku kwalifikacyjnego w określonej wysokości w zależności od klasy kwalifikacyjnej, zaś w trakcie postępowania zmierzającego do wzruszenia decyzji ostatecznych w tym zakresie niezbędne jest stosowanie i przestrzeganie przepisów kpa.