Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Nakle nad Notecią w przedmiocie ustalenia stawek procentowych opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Leszek Tyliński Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2016 r. sprawy ze skargi W. P. na uchwałę Rady Miejskiej w Nakle nad Notecią z dnia 26 maja 2011 r. nr IX/165/2011 w przedmiocie ustalenia stawek procentowych opłaty adiacenckiej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

W. P., po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, [...]2015r. wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w [...] nr [...] z dnia [...]2011r. w sprawie ustalenia stawek procentowych opłaty adiacenckiej, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości oraz zwrot kosztów postępowania. Skarżący zarzucił podjęcie uchwały z istotny naruszeniem prawa tj.:

- art. 98a ust. 1 i art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami w zw. z § 131 i § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej w zw. z § 31 ust. 1 lit. g załącznika nr 2 do Statutu Miasta i Gminy [...] (uchwała nr [...] Rady Miejskiej w [...] z [...]2004r.) w zw. z art. 2 i 7 Konstytucji RP gwarantującej zasadę demokratycznego państwa prawa, obowiązku pogłębiania przez organy administracji publicznej zaufania obywateli do państwa oraz zasadę praworządności, poprzez arbitralne, niepoparte żadnym uzasadnieniem zastosowanie najwyższych procentowych stawek opłat adiacenckich, mimo że przepisy ustawy przewidują margines decyzyjny,

- § 31 ust. 1 pkt 1 Statutu, poprzez brak opiniowania przed skierowaniem pod obrady Rady Miejskiej przez komisje tej Rady, mimo obowiązku wynikającego ze Statutu,

- § 26 ust. 5 pkt 2 Statutu, poprzez brak zawiadomienia członków rady z 21dniowym wyprzedzeniem o terminie sesji, co miało wpływ na ich przygotowanie się do sesji, w tym zapoznanie się z tematem opłat adiacenckich, co mogło mieć wpływ na wynik głosowania,

- § 26 ust. 6 Statutu poprzez brak zamieszczenia na tablicach ogłoszeń urzędu oraz w conajmniej jednym z lokalnych źródeł informacji o zwołaniu sesji, co ograniczyło dostęp mieszkańców do udziału w sesji, na której potencjalnie mogliby zabrać głos w ważnej dla siebie sprawie, co mogło mieć wpływ na wynik głosowania,

- § 26 ust. 6 załącznika nr 2 do Statutu poprzez brak wskazania w projekcie uchwały źródła środków finansowych niezbędnych do jej wykonania.

Skarżący wywiódł, że posiada interes prawny, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gdyż jest właścicielem nieruchomości, na której obowiązuje skarżona uchwała. Na wezwanie Rady Miejskiej w [...] do usunięcia naruszenia prawa odpowiedzi udzielił Przewodniczący Rady, którego argumentacji skarżący nie podziela. Nadto skarżący uzasadnił zarzuty skargi.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta i Gminy [...], reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła jej o oddalenie kwestionując wszystkie zarzuty. W ocenie organu uzasadnienie skarżonej uchwały nie jest samym aktem prawnym, przywołane przez skarżącego przepisy nie wskazują co ono powinno zawierać. Stanowienie aktów prawnych nie jest rozstrzyganiem indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, nie ma zatem mowy o jakiejkolwiek arbitralności działania rady miejskiej. Nie doszło również do zarzucanego naruszenia statutu gminy. Organ podkreślił, że w przypadku gdyby radny uznał, że dla oddania głosu potrzebna jest dodatkowa wiedza lub informacja, z pewnością zwróciłby się o takowe. Komisje zajmowały się projektem uchwały we wskazanych terminach, na których dyrektor właściwego Wydziału przedstawił projekt uchwały w sprawie ustalenia stawek opłat adiacenckich. Protokoły komisji sporządzane są przez sekretarzy komisji, a sposób zapisów posiedzeń komisji pozostaje w gestii komisji i przewodniczącego. Jako nieprawdziwy i gołosłowny oceniono zarzut braku informacji o sesji na tablicy ogłoszeń, oraz niezawiadomienia we właściwym terminie radnych o sesji. Materiały na sesję wraz z zawiadomieniem zostały dostarczone radnym w terminie ustawowym, z protokołu wynika, że nikt z radnych nie wnosił zastrzeżeń co do terminu otrzymania zawiadomienia. Informacja o zwołaniu sesji wraz z porządkiem obrad była również zamieszczona w Biuletynie Informacji Publicznej oraz ogłoszona na antenie Radia [...].

Strona 1/9