Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Joanna Brzezińska sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 listopada 2021 r. sprawy ze skargi D. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta M. B. z dnia [...] lipca 2021 r. nr [...].[...]
Decyzją z dnia [...] lipca 2021 r., nr [...] Prezydent Miasta B. odmówił przyznania D. W. (dalej jako: "skarżący") dodatku mieszkaniowego.
Po rozpoznaniu odwołania skarżącego od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia [...] września 2021, nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w trakcie postępowania ustalono stan majątkowy skarżącego, na który składa się działka rolna o powierzchni 39,26 arów w miejscowości O. o wartości szacunkowej 15.000 zł. oraz samochód osobowy Peugot 407 z 2005 r. o wartości około 6.500 zł. W ocenie Kolegium organ I instancji prawidłowo uznał, że w sprawie ma zastosowanie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019; poz. 2133), który wskazuje, że jeśli występuje rażąca dysproporcja między niskimi dochodami wskazanymi w deklaracji, a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy wskazującym, że jest on w stanie uiszczać wydatki związane z zajmowanym lokalu mieszkalnego wykorzystując własne środki i posiadane zasoby majątkowe, to organ odmawia przyznania dodatku mieszkaniowego. Jak wywiodło Kolegium, wystarczy sprzedaż działki lub samochodu, a odwołujący mógłby pokrywać swoje opłaty mieszkaniowe przez wiele miesięcy.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na powyższą decyzję skarżący stwierdził, że spełnia kryteria przyznania dodatku mieszkaniowego, określone w przepisach art. 2-6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71, poz. 734 ze zm.). W jego ocenie organ dokonał nadinterpretacji prawa uznając, że samochód, wykorzystywany przez skarżącego do pracy kuriera, jak i działka stanowią dowód "rażącej dysproporcji" pomiędzy dochodami a rzeczywistą sytuacją majątkową. Skarżący powołał się na liczne orzecznictwo sadów administracyjnych wskazujące na to, że sam fakt kupna auta nie dowodzi że występuje rażąca dysproporcja między deklarowanymi dochodami a stanem faktycznym. Wskazał, że nie nabył auta w ostatnich kilku miesiącach, czy tym bardziej w trakcie procedowania wniosku o dodatek mieszkaniowy, co stanowiłoby uzasadnioną przyczynę odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego. Skarżący wywiódł również, że nie powinno się od niego oczekiwać sprzedania działki, która otrzymał na mocy darowizny, a na której planuje w przyszłości postawić dom, gdyż sprzedaż taka odbyłaby się z pokrzywdzeniem interesów jego małoletnich dzieci i stałaby w sprzeczności z Kodeksem Rodzinnym i Opiekuńczym. Skarżący dodał, że sprzedaż działki wymagałaby zgody Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, co w ocenie skarżącego w świetle obowiązujących przepisów mogłoby się okazać niemożliwe. Zdaniem skarżącego, wydając kwestionowaną decyzję, organ dopuścił się naruszenia ogólnych zasad postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 8 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, zważył co następuje: