Podkreślić przyjdzie nie tylko to, że jak wskazuje A. J. poznała swojego obecnego męża w 2012 r., dzieci mają inne nazwiska, ale przede wszystkim w aktach administracyjnych niniejszej sprawy zalegają dokumenty urzędowe tj. odpis protokołu SR w Grudziądzu z dnia 18 lipca 2005r. (sygn. akt IIIR.C.393/05) w sprawie z powództwa małoletniej P. K. działającej przez matkę A. J. przeciwko M.K. o alimenty, zawierający prawomocną ugodę, mocą której pozwany zobowiązał się płacić na rzecz małoletniej P. K. rentę alimentacyjną w wysokości 150 zł miesięcznie, jak również wyroku zaocznego SR w Grudziądzu z dnia 20 lipca 2005r. (sygn. akt IIIR.C.394/05) w sprawie z powództwa małoletniego D. S., reprezentowanego przez matkę A. J., którym Sąd zasądził na rzecz małoletniego rentę alimentacyjną od pozwanego R. S.. Na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014r. A. K. oświadczyła, że jej mąż R. K. nie jest ojcem jej dzieci, nie przysposobił ich, a przed zawarciem związku małżeńskiego była panną - osobą samotnie wychowującą swoje dzieci.
Marszałek Województwa K.-P. winien zatem w pierwszej kolejności zweryfikować powyższe nader istotne okoliczności, zanim przystąpił do rozstrzygania w zakresie okresu i świadczeń przyznanych w ramach systemów koordynacji zabezpieczenia społecznego, a w konsekwencji uznania, że sporne świadczenia zostały nienależnie pobrane. Organ ten nie stwierdził przykładowo, iżby R. K. był uprawniony do jakichkolwiek świadczeń rodzinnych na dzieci A. J. (obecnie K.) przed zawarciem z nią związku małżeńskiego.
Na marginesie rozważań można dodać, że zgodnie z poglądem judykatury wzruszenie decyzji ostatecznej na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy dokonuje się poprzez wydanie decyzji konstytutywnej. Zasadą jest, że decyzja wydana w trybie tego artykułu może wywrzeć skutki wyłącznie ex nunc (na przyszłość), ma więc ona charakter konstytutywny. Skutek zaś ex tunc (z mocą wsteczną) wiąże się wyłącznie z wydawaniem aktów o charakterze deklaratoryjnym. Stwierdzenie przez organ administracyjny ziszczenia się jednej z określonych w tym przepisie przesłanek może prowadzić do wydania decyzji uchylającej lub zmieniającej decyzję pierwotną ze skutkiem ex nunc czyli jedynie na przyszłość. Jak podniósł też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 stycznia 2009 r., sygn. akt I OSK 535/08, Lex 499576 - "na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy uchylenie lub zmiana decyzji przyznającej świadczenie rodzinne nie może nastąpić z mocą wsteczną". Ponadto w wyroku tym stanowczo wskazano, że - "w sytuacji, gdy upłynął już okres na jaki świadczenie zostało przyznane, brak jest podstaw do uchylenia lub zmiany w trybie art. 32 ust. 1 ustawy decyzji przyznającej świadczenie. W takim wypadku znajduje już tylko materialnoprawna instytucja zwrotu nienależnie pobranego świadczenia".
Wskazać jednak przyjdzie, iż uprzednie decyzje Prezydenta Miasta G. oraz Marszałka Województwa K.-P. dotyczące uchylenia decyzji przyznającej sporne świadczenia oraz odmawiające ich przyznania, nie zostały przez stronę zaskarżone w trybie odwoławczym, a następnie poddane kontroli sądu administracyjnego. Jako ostateczne pozostają w obrocie prawnym. Decyzje te wydane w odrębnych postępowaniach nie mogły stanowić przedmiotu sądowej kontroli w niniejszej sprawie dotyczącej wyłącznie uznania przedmiotowych świadczeń rodzinnych za nienależnie pobrane. Usunięcie zatem ewentualnych wad tych decyzji, w tym nawet kwalifikowanych, możliwe jest obecnie wyłącznie w nadzwyczajnych trybach postępowania administracyjnego (art. 16 § 1 K.p.a.) określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego bądź ustawy o świadczeniach rodzinnych. Stosowne postępowania administracyjne w tym zakresie mogą zostać uruchomione bądź z urzędu przez właściwe organy bądź na wniosek strony.
Wobec poczynionych rozważań należy uznać, że decyzje organów obu instancji naruszają przywołane powyżej przepisy prawa materialnego oraz postępowania, co miało niewątpliwie, wpływ na wynik sprawy, dlatego nie mogą pozostać one w obrocie