Pismem z dnia [...] maja 2018 r. skarżąca odwołała się od decyzji organu I instancji, wnosząc o uchylenie jej w całości i orzeczenie, co do istoty sprawy, bądź - w przypadku, gdy koniecznym będzie podjęcie dodatkowych wyjaśnień w zakresie mającym istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy - o uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Zaskarżonej decyzji skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów:
1) art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm., dalej zwana "Ordynacją podatkową"), poprzez przekroczenie zasady zaufania do organów podatkowych, polegające na braku dbałości o wyjaśnienie wszelkich aspektów sprawy i braku działania, przy istniejących wątpliwościach odnośnie podstawy nałożenia kary pieniężnej na korzyść skarżącej;
2) art. 122, art. 187 § 1, art. 191 Ordynacji podatkowej, wyrażających zasadę prawdy obiektywnej, bezstronności i swobodnej oceny dowodów poprzez wydanie rozstrzygnięcia przy braku analizy faktów, że w przedmiotowej sprawie przewóz oleju opałowego realizowany było do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (J. M.), na podstawie dokumentu potwierdzającego przesunięcie międzymagazynowe, a kontrola była przed wjazdem na posesję tego odbiorcy, co spowodowało brak wszechstronnego rozpatrzenia zgromadzonego materiału dowodowego i przyjęcia, iż kierowca w chwili zatrzymania nie posiadał dokumentu MM;
3) art. 26 ust.1 w zw. z art. 3 ust.7, art. 5 ust. 1, ust. 2, ust. 5 ustawy o SENT poprzez niewłaściwe zastosowanie przepisu stanowiącego o nakładaniu kary w braku zgłoszenia SENT, polegające na bezpodstawnym przyjęciu, że w przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki z tego przepisu do nałożenia kary pieniężnej, w związku z brakiem wymaganego w niniejszej sprawie dokumentu MM, podczas gdy sam organ I instancji ustalił i przyjął brak dokumentu MM, a nie zgłoszenia SENT;
4) art. 21 ust. 1 ustawy o SENT poprzez błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, że kara pieniężna nakładana jest w przypadku braku dokumentu MM.
Ponadto skarżąca wniosła o przeprowadzenie dowodu z oświadczenia kierowcy K. F. na okoliczność dokonania kontroli przed wjazdem na posesję J. M. oraz możliwość potwierdzenia przez kontrolujących wydania w tym miejscu określonej ilości towaru, gdyż okoliczności te nie został wcześniej wystarczająco stwierdzone innym dowodem.
W uzasadnieniu skarżąca podniosła, iż istotnym w niniejszej sprawie jest fakt, że przewóz był realizowany na podstawie "Oświadczenia" z [...] października 2017 r., w którym zgodnie z art. 89 ust. 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm., dalej zwanej "u.p.a."), nie ma potrzeby wskazywania ilości przewożonego oleju opałowego. Natomiast pozycja "ilość" w dokumencie MM miała być wypełniona dopiero po zlaniu oleju opałowego u J. M. (gdyż klient nie określił wcześniej, jaką ilość oleju weźmie). W związku z tym, skarżący posiadał wszystkie wymagane dokumenty, lecz bez wpisanych ilości. Ponadto skarżąca podniosła, iż organ I instancji w uzasadnieniu swojej decyzji nie dokonał wykładni oraz wyjaśnienia zastosowanych przepisów w odniesieniu do przedmiotowej sprawy. W ocenie skarżącej, art. 21 ust. 1 ustawy o SENT, na mocy którego została jej wymierzona kara pieniężna stanowi o nałożeniu kary jedynie w przypadku niewykonania obowiązku zgłoszenia SENT. Wobec tego organ wymierzając karę z ww. art. w przedmiotowej sprawie, dokonał wykładni rozszerzającej owego przepisu i tym samym dopuścił się naruszenia prawa.