Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Protokolant Maciej Hoffman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję [...] Kuratora Oświaty w B. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją orzeczenie Zespołu Orzekającego Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej nr [...] w B. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], 2. stwierdza nieważność orzeczenia Zespołu Orzekającego Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej nr [...] w B. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...], 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Orzeczeniem nr [...] z dnia [...] września 2011 r. Zespół Orzekający Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej nr [...] w B., na wniosek B. F., orzekł o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego jej córki S. F., wychowanki przedszkola nr [...] w B., uzasadniając to stanem zdrowia dziecka.
Odwołanie od tego orzeczenia wniósł A. F. - ojciec dziecka, podnosząc, iż posiada pełnię praw rodzicielskich i jako strona nie brał udziału w postępowaniu, o którym była żona go nie informowała oraz kwestionując ustalenie, że stan zdrowia dziecka uzasadnia potrzebę indywidualnego trybu przygotowania przedszkolnego.
[...] Kurator Oświaty decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...], utrzymał w mocy zaskarżone odwołaniem orzeczenie.
A. F. zaskarżył powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który uwzględniając skargę, wyrokiem z 18 kwietnia 2012 r. sygn. akt II SA/Bd 153/12, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją orzeczenie zespołu orzekającego. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że stronami niniejszego postępowania administracyjnego powinni być oboje rodzice bez względu na fakt, że tylko jedno z nich jest wnioskodawcą. W sytuacji gdy przepisy uznają za stronę małoletnie dziecko, to jest ono reprezentowane przez przedstawiciela ustawowego - rodzica, przy czym w przypadku braku ograniczeń co do zakresu sprawowanej władzy rodzicielskiej, obojgu rodzicom przysługuje równy zakres praw i obowiązków wobec podlegającego ich pieczy dziecka (art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy Dz.U. Nr 9, poz. 9 ze zm.). Sąd wskazał, iż poza sporem pozostaje, że skarżący jest przedstawicielem ustawowym córki, w związku z czym korzysta z pełni uprawnień strony procesowej w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie jego dziecka. Naruszenia czynnego udziału stron w postępowaniu nie można sanować w postępowaniu odwoławczym, bowiem oznaczałoby to, że stronie postępowania została odebrana możliwość rozpatrzenia sprawy w jednej instancji, a w konsekwencji prowadziłoby to do naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Ponadto Sąd zważył, że z naruszeniem przepisu art. 78 § 1 K.p.a. w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji nie ustosunkowano się do przedstawionych przez skarżącego wniosków dowodowych, wbrew dyspozycji art. 107 § 3 K.p.a. Skoro skarżący przedstawił na istotną w sprawie okoliczność wniosek dowodowy, to organ administracyjny odmawiając uwzględnienia żądania, był zobowiązany wyjaśnić, dlaczego ten dowód uznał za zbędny, także wówczas, gdy uznał, że budzi on oczywiste zastrzeżenia.
Ponownie rozpatrując sprawę Zespół Orzekający Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej nr [...] w B., orzeczeniem z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], na podstawie art. 71b ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn.zm.) orzekł o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego S. F., ze względu na stan zdrowia dziecka. W uzasadnieniu stwierdzono, iż taka forma kształcenia umożliwi dziecku edukację w warunkach i formie dostosowanych do jego indywidualnych możliwości i potrzeb.