Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Sędziowie: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2015 r. sprawy ze skarg H. Z., M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji o warunkach zabudowy oddala skargi.
Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy [...], po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Handlowo - Usługowego [...] Sp. z o.o. z siedzibą w I. ustalił warunki zabudowy dla zmiany zagospodarowania terenu polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na terenie działki nr 66/16 obręb J. W decyzji ustalił m.in. kąt nachylenia połaci dachowych budynku mieszkalnego w przedziałe od 25 do 45 stopni.
Pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. M. Z. wniósł o zmianę ww. decyzji z dnia [...] r. w zakresie dotyczącym nachylenia połaci dachowych budynku mieszkalnego - na przedział od 3 do 45 stopni.
W toku postępowania organ ustalił, że M. Z. oraz H. Z. w dniu 15 kwietnia 2014 r. nabyli od [...] Sp. z o.o. działkę nr 66/16.
Decyzją z dnia [...] r. Wójt Gminy [...], na podstawie art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 267; zwanej "k.p.a.") odmówił zmiany decyzji o warunkach zabudowy z dnia 13 stycznia 2012 r.
Organ wskazał, że ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm., zwana w skrócie "p.z.p.") nie określa szczególnego trybu dokonania zmiany ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy. Podkreślił, że geometria dachu to jeden z istotnych elementów niezbędnych do określania przy ustalaniu wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu.
Organ zwrócił uwagę, że adresat pierwotnej decyzji oraz obecny wnioskodawca to dwie różne osoby.
Za najistotniejsze organ uznał to, że przedmiotowa działka oznaczona jest w ewidencji gruntów i budynków jako użytek RIIIa i tym samym zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych obligatoryjnie wymagana jest zgoda ministra właściwego do spraw rozwoju wsi na przeznaczenie działki na cele nierolnicze.
W odwołaniu H. i M. Z. zarzucili naruszenie art. 155 k.p.a. poprzez błędną wykładnię, polegająca na przyjęciu, iż zmiana przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych poprzez wprowadzenie wymogu zgody ministra właściwego do sprawy rozwoju wsi na przeznaczenie działki na cele nierolnicze stanowi negatywną przesłankę wydania decyzji o zmianie warunków zabudowy. Odwołujący podnieśli, że art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych winien mieć zastosowanie przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy, a nie przy zmianie decyzji o warunkach zabudowy.
Odwołujący zarzucili ponadto naruszenie art. 7, 77 i 80 k.p.a. poprzez dokonanie dowolnej i wybiórczej oceny zgromadzonego materiału dowodowego oraz niedokonaniu oceny zaistnienia pozytywnych przesłanek decyzji i nieustalenie, czy za zmianą decyzji przemawia interes społeczny lub słuszny interes strony.