Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant Maciej Hoffman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi K. Ł. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z miejsca pobytu stałego 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., Prezydent Miasta I., po rozpatrzeniu wniosku A. Ł. - uczestniczki postępowania, na podstawie art. 15 ust. 2 i art. 52 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm., dalej powoływanej jako ustawa o ewidencji ludności i dowodach osobistych) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej powoływanej jako kpa), orzekł o wymeldowaniu K. Ł. - skarżącego z dotychczasowego miejsca pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] w I..
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, iż uczestniczka - żona skarżącego, wnioskiem z [...] lutego 2010 r. zwróciła się do organu o wymeldowanie męża z w/w miejsca pobytu stałego, wskazując że nie zamieszkuje on w przedmiotowym lokalu od czerwca 2009 r., kiedy to został aresztowany i osadzony w areszcie śledczym w I. oraz, że pomimo opuszczenia aresztu śledczego w sierpniu 2009 r. nie powrócił już do miejsca stałego zameldowania. Oświadczyła, że w lokalu nr [...] nie znajdują się rzeczy osobiste męża, a także że, nie posiada on kluczy do tego lokalu, gdyż wymieniła zamki w drzwiach wejściowych. Ponadto zaznaczyła, że mąż obecnie przebywa pod adresem: ul. [...] w G.. Organ wskazał, że [...] marca 2010 r. skarżący złożył wyjaśnienia w sprawie, w których stwierdził, że miejsce stałego zameldowania opuścił [...] maja 2009 r. z powodu aresztowania i osadzenia w areszcie śledczym w I.. Podał, że [...] lipca 2009 r. odzyskał wolność i udał się do domu rodziców, znajdującego się przy ul. [...] w G. oraz, że po kilku dniach podjął próbę powrotu do miejsca stałego zameldowania, jednakże żona nie wpuściła go do mieszkania, a wcześniej wymieniła jeden z zamków w drzwiach wejściowych. Podkreślił, że posiada zamiar powrotu do przedmiotowego lokalu i, że nadal jest uczuciowo związany zarówno z żoną, jak i dziećmi, niemniej jednak także późniejsze próby wejścia do mieszkania zakończyły się niepowodzeniem. Poinformował również, że wyrokiem Sądu Rejonowego w I. został skazany na [...] lata pozbawienia wolności w zawieszeniu na [...] lata za pobicie syna.
W świetle przytoczonych okoliczności faktycznych oraz zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zdaniem organu zaszła podstawa do jednoznacznego stwierdzenia, że skarżący nie zamieszkuje w lokalu nr [...]. Ustalenia tego, jak podkreślił organ, nie kwestionuje nawet sam zainteresowany, który w swoich wyjaśnieniach wskazał, że od momentu opuszczenia aresztu śledczego w I. w dniu [...] lipca 2009 r., nie przebywa pod adresem stałego zameldowania. Powyższy fakt został potwierdzony przez sąsiadów zamieszkujących w budynku przy ul. [...] w I. oraz brata K. Ł., który wskazał, że strona obecnie przebywa w domu przy ulicy [...] w G.. Odnosząc się natomiast do wielokrotnie podnoszonego w trakcie postępowania argumentu K. Ł., iż opuszczenie miejsca stałego zameldowania nie było wynikiem jego dobrowolnej decyzji, organ stwierdził, że opuszczenie miejsca stałego pobytu, jako niezbędna przesłanka wymeldowania określona w art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności o ewidencji ludności i dowodach osobistych, winno być rozumiane jako dobrowolne wyprowadzenie się z lokalu. Jednakże na równi z dobrowolnym wyprowadzeniem się z lokalu traktuje się także sytuację, w której wprawdzie dana osoba wyprowadza się pod przymusem bądź zostaje z lokalu bezprawnie usunięta, jednak nie korzysta z przysługujących jej środków prawnych umożliwiających powrót do lokalu. Takim środkiem prawnym jest skorzystanie we właściwym czasie z możliwości wytoczenia przed sądem powszechnym powództwa posesoryjnego. Skarżący w toku prowadzonego postępowania przyznał jednak, że nie wniósł do sądu pozwu o przywrócenie naruszonego posiadania mieszkania. Tym samym w ocenie organu nie podjął on kroków prawnych w celu powrotu do miejsca stałego zameldowania.