Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego rekompensującego utracony dochód
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi R. Ch. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego rekompensującego utracony dochód oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/5

II SA/Bd 101/08

Uzasadnienie

Na podstawie art. 119a pkt 1 w związku z art. 119a pkt 8 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r., Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z 1 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe (Dz. U. 2000 r., Nr 13, poz. 155), po rozpatrzeniu wniosku Rafała C. - Burmistrz Miasta C. decyzją [...] z dnia [...] października 2007 r. odmówił Rafałowi C., wypłaty świadczenia pieniężnego rekompensującego utracone dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za okres odbytych ćwiczeń wojskowych w dniach od [...] kwietnia do [...] czerwca 2007 r. Uzasadniając decyzję wskazano, iż obliczona zgodnie z § 10 i § 8 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracownika (Dz. U. z 1998 r., Nr 16, poz. 74 z późn. zm.) wysokość tego świadczenia wynosi 2. 254,67 zł, lecz należało uwzględnić przepis art. 119a ust. 6 ww. ustawy z 21 listopada 1967 r., zważywszy że R. C. wypłacono uposażenie w kwocie 4. 588,22 zł z tytułu odbywanych ćwiczeń. Skoro więc kwota tego uposażenia była większa niż wysokość świadczenia - należało odmówić wypłaty tego świadczenia.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył R. C. domagając się jej uchylenia i ustalenia utraconego dochodu na podstawie jego dochodu z okresu 3 miesięcy poprzedzających ćwiczenia i wypłaty tak ustalonego świadczenia.

Wojewoda [...] decyzją [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. na podstawie art. 119a ww. ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. oraz ww. rozporządzenia z dnia 1 lutego 2000 r., i art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniają swą decyzję organ wskazał, że ustalenie wysokości świadczenia rekompensującego oraz postępowanie w sprawie jego wypłaty regulują odpowiednio rozdział 3 oraz 4 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2000 r. Zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, świadczenie rekompensujące stanowi kwota dochodu uzyskanego przez żołnierza z prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej za ostatni rok podatkowy poprzedzający okres odbytych ćwiczeń wojskowych, podzielona przez 360 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń. Wysokość tej kwoty, w przeliczeniu na jeden dzień ćwiczeń, na wniosek żołnierza, stwierdza naczelnik urzędu skarbowego - w stosunku do żołnierzy prowadzących działalność gospodarczą (§ 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia). Zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia do wniosku składanego do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o ustalenie i wypłatę należnego świadczenia rekompensującego niezbędne jest załączenie m.in. zaświadczenia naczelnika urzędu skarbowego, określającego kwotę dziennego utraconego dochodu. Wnioskodawca takiego zaświadczenia nie przedłożył, bowiem postanowieniem z dnia [...] lipca 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił wydania takiego zaświadczenia, z uwagi na brak miesięcznych deklaracji składanych przez wnioskodawcę z aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej w 2006 r. Rejestracji działalności której dotyczył wniosek R. C. dokonał bowiem [...] grudnia 2006 r. i termin jej rozpoczęcia określił na [...] stycznia 2007 r. Natomiast z informacji zawartych w piśmie [...] z dnia [...] października 2007 r. wynika, iż na podstawie posiadanej przez organ podatkowy dokumentacji nie ma też innej możliwości ustalenia kwoty dziennego utraconego dochodu przez ww. Wskazano, że w tym piśmie Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego zawarł informację, iż w złożonym przez R. C. zeznaniu podatkowym Pit-36 za rok 2006 r. z tytułu prowadzenia innej pozarolniczej działalności gospodarczej za ostatni rok podatkowy, czyli rok 2006, wykazano dochód w wysokości 0,00 zł. Organ wskazał, że zgodnie z § 10 rozporządzenia ustalenie wysokości świadczenia rekompensującego żołnierzowi utracone dochody, dokonuje się w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 1 pkt 3 tego rozporządzenia. Określa on, że świadczenie rekompensujące stanowi kwota najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w okresie odbywania ćwiczeń, podzielona przez 30 i następnie pomnożona przez liczbę dni ćwiczeń. Kwota świadczenia rekompensującego wynosi zgodnie z wyliczeniem na podstawie rozporządzenia 2254,67 zł., natomiast R. C. otrzymał uposażenie z tytułu odbycia ćwiczeń wojskowych w wysokości 4588,22 zł. I dlatego z uwagi na to, iż kwota uposażenia otrzymanego w Jednostce Wojskowej jest wyższa niż wysokość należnego świadczenia rekompensującego odmówiono wypłaty świadczenia.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6249 Inne o symbolu podstawowym 624
Inne orzeczenia z hasłem:
Powszechny obowiązek obrony
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda