Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Leszek Tyliński (spr.) Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Saniewski asesor WSA Katarzyna Korycka Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi [...] [...] Budownictwa Społecznego spółka z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., znak: [...] w oparciu o przepis art. 98a ust. 1 i ust. 1a, art. 148 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U z 2018 r., poz. 121 z późn. zm.) - dalej "ugn" oraz uchwały Rady Miasta Torunia Nr 206/03 z dnia 25 września 2003 r. w sprawie ustalenia stawki opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału zmienionej uchwałami nr 158/07 z dnia 13 września 2007 r. oraz nr 308/08 z dnia 15 maja 2008 r. Prezydent M. T. ustalił T. sp. z o.o. z siedzibą w T. (dalej "skarżąca") opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości rynkowej nieruchomości położonej w T. przy ul. [...] oznaczonej przed podziałem jako działka nr [...] na skutek jej podziału w wysokości 30% różnicy wartości nieruchomości przed i po podziale, co stanowi kwotę [...]zł.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przedmiotowa nieruchomość na wniosek jej właściciela (strony skarżącej) została podzielona (ostateczna decyzja z dnia [...] czerwca 2016 r. znak: [...]) na pięć działek i w wyniku tego podziału wzrosła jej wartość rynkowa o kwotę [...]złotych, co ustalono w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez uprawnionego rzeczoznawcę. W tej sytuacji, stosownie do treści art. 98a ust. 1 ugn, podjęto decyzję o naliczeniu opłaty adiacenckiej według stawki określonej w powołanej uchwale Rady M. T. tj. 30% kwoty [...]złotych, co stanowi kwotę [...]zł. W uzasadnieniu opisano stan faktyczny sprawy, przebieg postępowania oraz dokonano oceny operatu szacunkowego. Odniesiono się także do argumentów strony podnoszonych w toku postępowania wskazujących na zasadność zastosowania zerowej stawki procentowej opłaty.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosła skarżąca, zarzucając naruszenie prawa materialnego a w szczególności art. 7 ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy oraz o zmianie Kodeksu Cywilnego poprzez uznanie, że lokale wybudowane na nieruchomości podlegającej podziałowi nie są przeznaczone na wykonywanie przez Gminę M. T. jej zadania własnego, jakim jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych jej mieszkańców i że lokali wybudowanych na przedmiotowej nieruchomości nie można uznać za inwestycję celu publicznego, a także naruszenie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomości poprzez wszczęcie i prowadzenie postępowania, które w istocie było bezprzedmiotowe nie tylko z uwagi na cel ustawy, ale także z uwagi na fakt, iż Gmina M. T. posiada 100 % udziałów w Spółce TTBS. Decyzji zarzucono także naruszenie przepisów procedury administracyjnej, a w szczególności art. 7 i 7a Kpa, poprzez nieuwzględnienie wszystkich okoliczności sprawy oraz nierozstrzygnięcie wszystkich wątpliwości na korzyść strony odwołującej się.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.