Skarga Ireny i Ernesta małżonków B. Huberta i Urszuli małżonków G. oraz Krystiana N. na decyzję Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o uznaniu rekultywacji gruntów za zakończoną i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w K., a także
Tezy

1. Fakt, że na danym terenie górniczym nie została jeszcze zakończona eksploatacja górnicza, nie wyłącza możliwości przeprowadzenia na tym terenie rekultywacji gruntów, w miarę jak stają się one całkowicie, częściowo lub na czas określony zbędne do prowadzenia działalności przemysłowej /art. 30 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm. - w związku z art. 91 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./.

2. Brak decyzji o ustaleniu kierunku rekultywacji gruntów, zatwierdzeniu jej dokumentacji oraz ustaleniu terminu wykonania rekultywacji i zagospodarowania gruntów /par. 26 ust. 1 pkt 1-4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 20 poz. 149/ nie wyłącza dopuszczalności wydania decyzji o uznaniu rekultywacji za zakończoną, jeżeli w świetle materiału dowodowego sprawy nie ma wątpliwości, że faktycznie rekultywację przeprowadzono.

3. Jedynym kryterium oceny, czy w konkretnym wypadku nastąpiła rekultywacja gruntów, może być okoliczność, czy w wyniku odpowiednich zabiegów gruntom nadano lub przywrócono wartości użytkowe /art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ireny i Ernesta małżonków B. Huberta i Urszuli małżonków G. oraz Krystiana N. na decyzję Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 maja 1989 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o uznaniu rekultywacji gruntów za zakończoną i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w K., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej na rzecz skarżących kwotę po dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
606 Sprawy z zakresu geologii i górnictwa
Inne orzeczenia z hasłem:
Geologiczne prawo
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/7

Irena i Krystian małżonkowie N., Irena i Ernest Małżonkowie B. oraz Urszula i Hubert małżonkowie G. są właścicielami gruntów rolnych /łąka/, położonych w P. wzdłuż koryta rowu /cieku/ "A" i oznaczonych jako działki nr 21,255/81, 254/81, 253/79, 252/79, 251/79, 82 i 83, o powierzchni ogólnej około 6,0 ha, przy czym działka nr 82 oraz część działek nr 252/79, 251/79 i 253/79 stanowią grunty leśne.

W czasie eksploatacji górniczej w latach 1975 - 1982 nastąpiło obniżenie gruntów /niecka/, degradacja gleby /zmiana stosunków wodnych, oczka bagienne, załamanie gruntu, zakwaszenie, zanik traw szlachetnych itp./. Dno koryta rowu zostało zamulone i podniesione. Stan ten spowodował również zawodnienie terenów zabudowanych w centrum P. W związku z powyższym Okręgowa Komisja do Spraw Szkód Górniczych w G. wydała orzeczenie nr I-1620-39/82 z dnia 11 października 1982 r. /orzeczenia tego brak jest w aktach/, stwierdzające między innymi degradację łąki przyległej do cieku "A" w 80-85 procent, zobowiązała Urząd Gminy w G. do wykonania regulacji cieku "A" z równoczesnym obniżeniem jego niwelaty pod mostem drogowym w ciągu ul. G. oraz do wykonania robót towarzyszących i porządkowych - w terminie do końca 1983 r. Zakończenie tych robót nastąpiło w 1985 r.

Z opinii koordynacyjnej z dnia 18 stycznia 1983 r., wydanej przez Naczelnika Gminy G., wynikało, że zakres rzeczowy regulacji cieku "A" obejmuje między innymi rekultywację terenów i użytków rolnych położonych na terenie cieku, że rekultywacja ta jest robotą towarzyszącą i przywróci do produkcji rolnej około 6 ha łąk, które obecnie są zdewastowane i nie użytkowane ze względu na podniesienie się poziomu wód gruntowych i załamania terenu, oraz że po zrekultywowaniu i zagospodarowaniu tych łąk grunty należy przekazać rolnikom do użytkowania. Opinię tę otrzymały Kopalnie Węgla Kamiennego "M." i "S.".

Decyzja z dnia 24 grudnia 1987 r., wydana na podstawie art. 31 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ oraz par. 26 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 20 poz. 149/, po rozpatrzeniu wniosków Ernesta B., Urszuli G. i Krystiana N. /wniosków tych brak jest w aktach sprawy/ w sprawie uznania za zakończoną rekultywacji gruntów w P., położonych wzdłuż koryta cieku "A", to jest działek nr 21, 255/81, 254/81, 254/81, 253/79, 252/79, 251/79, 82 i 83, oraz dokonaniu w dniu 4 grudnia 1987 r. komisyjnych oględzin na gruncie, Naczelnik Gminy w G. uznał za zakończoną rekultywację tych gruntów w latach 1983, 1984 i 1985, wykonaną jako roboty towarzyszące w związku z orzeczeniem Okręgowej Komisji do Spraw szkód Górniczych nr I-1620-39/82 z dnia 11 października 1982 r. W uzasadnieniu tej decyzji podał, że grunty i łąki stanowiące własność Ernesta B., Urszuli G. i Krystiana N. zostały zdegradowane w wyniku drastycznej zmiany stosunków wodnych; wytworzyły się oczka bagienne, grunt pozałamywał się, wobec czego za grunt zostały wypłacone jednorazowe odszkodowania pieniężne. W związku z realizacją orzeczenia Okręgowej Komisji do Spraw Szkód Górniczych, mającego na celu odwodnienie centrum P., zaszła konieczność wybudowania nowego koryta rowu melioracji szczegółowej - rów "A", a później - w związku z dalszymi jego załamaniami - zaszła konieczność jego ponownej regulacji. Grunt z wykopów został rozplantowany na przyległe grunty /łąki/, co przyczyniło się do całkowitej rekultywacji tych gruntów /gdyż zlikwidowano załomy, oczka bagienne/ i obniżyło zwierciadło wody gruntowej. Następnie przystąpiono do zagospodarowania tych gruntów przez właściwą uprawę i zasianie traw /zagospodarowanie plantówki/. Niezależnie od tego właściciele gruntów otrzymali odszkodowania pieniężne za niemożność użytkowania gruntów, wyliczone przez biegłych rzeczoznawców rolnych, którzy przyjęli w swych operatach pełna wartość bonitacyjną tych gruntów, biorąc pod uwagę rekultywację i zagospodarowanie. Odszkodowanie to płaciła kopalnia i nie wniosła z tego tytułu żadnych zastrzeżeń. Po wykonaniu robót całość została odebrana przez odpowiednie komisje z udziałem wszystkich zainteresowanych, to jest kopalni, Gwarectwa, Urzędu i wykonawców, na co spisano odpowiednie protokoły i czego nie kwestionowali zainteresowani.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
606 Sprawy z zakresu geologii i górnictwa
Inne orzeczenia z hasłem:
Geologiczne prawo
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)