Skarga Marianny G. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku stałego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody L
Tezy

Zasiłek stały, określony w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, przysługuje osobom spełniającym warunki tego przepisu, zarówno samotnym, jak i pozostającym we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marianny G. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 lipca 1991 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku stałego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody L-kiego.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 28 lutego 1991 r., wydaną z upoważnienia Rady Miasta i Gminy w B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. na podstawie art. 3, 7 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 28 pkt 1, art. 29 ust. l, art. 30 ust. l, art. 38 ust. 2, art. 43 ust. 1 i 3 oraz art. 44 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 87 poz. 506/, przyznano Mariannie G. od dnia 17 stycznia 1991 r. zasiłek stały w wysokości 90 procent najniższej emerytury miesięcznie oraz dodatek do zasiłku stałego w wysokości 30 procent najniższej emerytury miesięcznie, a także uprawnienia do świadczeń leczniczych na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż Marianna G. jest całkowicie niezdolna do pracy z powodu inwalidztwa I grupy i nie ma żadnych środków utrzymania.

Decyzja ta stała się ostateczną.

Decyzją z dnia 23 maja 1991 r., wydaną z upoważnienia Wojewody L-kiego, stwierdzono nieważność wymienionej na wstępie decyzji, mając na względzie, że Marianna G. ma częściowo środki utrzymania, które zapewnia jej wnuczka Danuta W., pozostająca we wspólnym gospodarstwie domowym z babką. Źródłem utrzymania całej 7osobowej rodziny są zarobki wnuczki i jej męża w wysokości 2 371 700 zł oraz dochód z gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,52 ha przeliczeniowych. W związku z powyższym Marianna G. nie spełnia warunków art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.

Decyzją z dnia 5 lipca 1991 r. nr DPS. III. 075/1668/52/91 Minister Pracy i Polityki Socjalnej zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

Na powyższe decyzje Marianna G. złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o ich uchylenie. Skarżąca podnosi w szczególności, że ma 88 lat, jest inwalidką I grupy, schorowaną, wymagającą pomocy i opieki innych osób. Od 20 lat pobierała zasiłek z tytułu utraty wzroku i uzyskania I grupy inwalidztwa. Kwestionuje ustalenie, że wnuczka i jej mąż posiadają gospodarstwo rolne, gdyż stanowi ono własność rodziców męża wnuczki, którzy je prowadzą osobiście, wnuczka zaś z mężem pomagają tylko rodzicom w tym gospodarstwie i nie mają z tego żadnych dochodów.

W odpowiedzi na skargę podtrzymano argumentację zawartą w zaskarżonych decyzjach, z podkreśleniem, że ustawa nie przyznała uprawnień do zasiłku stałego osobom żyjącym we wspólnym gospodarstwie z rodziną. Osoby te są uprawnione do otrzymania innego rodzaju pomocy, jeżeli dochód na osobę w rodzinie jest niższy od najniższej emerytury. Zwrócono się do Ośrodka Pomocy Społecznej w B. o udzielenie zasiłku okresowego zgodnie z art. 31 powołanej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Jak wynika z przeprowadzonego wywiadu społecznego, skarżąca otrzymywała poprzednio zasiłek stały w wysokości 546 000 zł. Jest inwalidką I grupy i nie ma żadnych środków utrzymania. Zamieszkuje u wnuczki Danuty W., która łącznie z mężem zarabia 2 371000 zł wraz z dodatkami rodzinnymi na 4 dzieci w wieku od 5 do 16 lat. Dochód na osobę w rodzinie, w której zamieszkuje skarżąca, wynosi -jak to wyliczył Ośrodek Pomocy Społecznej w B. - 397 300 zł.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)