skargę Andrzeja P. na decyzję Dyrektora Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku w przedmiocie wygaśnięcia uprawnień na wykonywanie rzemiosła.
Tezy

1. Rozwiązanie spółki powstałej na mocy umowy jest równoznaczne z rezygnacją z dalszego wykonywania rzemiosła w tej formie w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./ i nie może powodować przekształcenia zezwolenia wspólnego w zezwolenia indywidualne poszczególnych wspólników.

2. Utrata tytułu prawnego do lokalu użytkowego nie stanowi zbycia lub wydzierżawienia zakładu i nie może być traktowana jako przyczyna wygaśnięcia uprawnień do wykonywania rzemiosła w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Andrzeja P. na decyzję Dyrektora Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku z dnia 9 lutego 1987 r. w przedmiocie wygaśnięcia uprawnień na wykonywanie rzemiosła.

Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 29 lipca 1986 r. zezwolono Mirosławowi L., Andrzejowi P. i Wiesławowi M. na wykonywanie rzemiosła w zakresie metaloplastyki i konwisarstwa w lokalu przy ul. Z. nr 36 w B. jako spółce powstałej na podstawie zawartej przez nich umowy.

W związku ze zgłoszeniem przez Wiesława M. rozwiązania spółki, Kierownik Wydziału Handlu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Miejskiego w B. decyzją z dnia 11 grudnia 1986 r. stwierdził wygaśnięcie uprawnienia Mirosława L., Andrzeja P. i Wiesława M. do wykonywania rzemiosła z dniem 15 listopada 1986 r., powołując się na art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że przyczyną stwierdzenia wygaśnięcia uprawnień była rezygnacja z wykonywania rzemiosła przez Wiesława M. oraz rozwiązanie przez niego spółki.

W odwołaniu od tej decyzji Andrzej P. podniósł, że wystąpienie ze spółki Wiesława M. i zrezygnowanie przez niego z wykonywania rzemiosła nie może spowodować wygaśnięcia uprawnień pozostałych wspólników.

Po rozpatrzeniu odwołania Andrzeja P., występującego jako pełnomocnik spółki, Dyrektor Wydziału Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku decyzją z dnia 9 lutego 1987 nr DW. II. 7650-1/87 utrzymał w mocy zaskarżoną odwołaniem decyzję. W uzasadnieniu swej decyzji organ odwoławczy dodatkowo podał, że Mirosław L. i Andrzej P. nie mają tytułu prawnego do lokalu, w którym dotychczas wykonywali rzemiosło, ponieważ spółdzielnia mieszkaniowa wypowiedziała Mirosławowi L. najem i uzyskała wyrok nakazujący opróżnienie tego lokalu. Z tego powodu zostało zawieszone także postępowanie o wydanie nowego uprawnienia do wykonywania rzemiosła, o które wystąpili Mirosław L. i Andrzej P.

Występując w imieniu spółki, Andrzej P. w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego domagał się przedłużenia ważności uprawnienia do wykonywania rzemiosła. Podał, że wspólnie z Mirosławem L. nadal wykonują rzemiosło w lokalu przy ul. Z. nr 36 w B. Zarówno wystąpienie ze spółki Wiesława M., jak i nakazanie przez sąd Mirosławowi L. opróżnienia lokalu przy ul. Z. nie powodują - jego zdaniem - wygaśnięcia uprawnień do wykonywania rzemiosła przez pozostałych wspólników.

Organ II instancji w odpowiedzi na skargę wskazał dodatkowo na następujące okoliczności: W lokalu przy ul. Z. nr 36 w B. Mirosław L. wykonywał rzemiosło od dnia 3 grudnia 1982 r. W dniu 2 października 1984 r. zostało wydane zezwolenie na wykonywanie w tym lokalu rzemiosła w zakresie metaloplastyki Mirosławowi L., Andrzejowi P. i Wiesławowi M. jako spółce powstałej na podstawie zawartej przez nich umowy. Decyzja z dnia 29 lipca 1986 r. została wydana ze względu na rozszerzenie zakresu działania spółki o rzemiosło "konwisarstwo". Wygaśnięcie uprawnień było następstwem wystąpienia Mirosława M. ze spółki oraz utraty tytułu prawnego do lokalu przy ul. Z. Organ odwoławczy powołał się również na to, że Ministerstwo Handlu Wewnętrznego i Usług interpretuje art. 19 cytowanej wyżej ustawy w ten sposób, że "przyjęcie do istniejącego zakładu wspólnika a następnie odejście ze spółki pierwotnego posiadacza zezwolenia może być formą nielegalnego odstępowania lokalu i dlatego też - poza nielicznymi przypadkami losowymi - zalecane jest orzekanie o wygaśnięciu zezwolenia z powodu rozwiązania spółki bądź odejścia z niej jednego ze wspólników".

Strona 1/2
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)