Skarga Natalii i Leona małżonków G. na decyzję Wojewody Zamojskiego w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz stosownej decyzji Naczelnika Gminy Z. a także zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Zamojskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.
Tezy

Jeżeli decyzja ostateczna organu administracji nie rozstrzygnęła sprawy w całości i przewidywała wydanie odrębnej decyzji dla części nie rozstrzygniętej, to żądanie strony w tym zakresie jest wnioskiem o wydanie zapowiedzianej decyzji uzupełniającej, a nie wnioskiem o wznowienie postępowania. Wydana w tych warunkach decyzja odmawiająca wznowienia postępowania podlega stwierdzeniu nieważności z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, jako wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Natalii i Leona małżonków G. na decyzję Wojewody Zamojskiego z dnia 15 czerwca 1981 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz stosownej decyzji Naczelnika Gminy Z. z dnia 21 kwietnia 1981 r. a także zgodnie z art. 208 Kpa, zasądził od Wojewody Zamojskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżących.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 18 września 1980 r. Naczelnik Gminy Z. przejął na własność Państwa gospodarstwo rolne bez budynków o powierzchni 4,69 ha, położone we wsi S. B. i stanowiące własność Leona i Natalii małżonków G., zapisane w rejestrze ewidencji gruntów tejże wsi pod pozycją nr 125, składające się z działek 202, 208, 218, 229, 665. W pkt 5 decyzji stwierdzono, że małżonkom G. przysługuje prawo do bezpłatnego użytkowania działki gruntu o powierzchni 0,30 ha. W decyzji wyraźnie zawarto stwierdzenie, że wyznaczenie i oddanie w użytkowanie takiej działki nastąpi w odrębnym postępowaniu. W rzeczywistości jednak wyznaczenie działki do użytkowania nie nastąpiło, a aktem notarialnym z dnia 14 listopada 1980 r. gospodarstwo to - z wyjątkiem działki nr 665 o powierzchni 0,58 ha - zostało sprzedane przez Skarb Państwa Andrzejowi i Barbarze G.

W dniu 31 marca 1981 r. Natalia G. zgłosiła się do Naczelnika Gminy i do protokołu zgłosiła wniosek o wydzielenie jej do bezpłatnego użytkowania działki gruntu z zaznaczeniem, że nie godzi się na wydzielenie jej tego gruntu z działki nr 665 o powierzchni 0,58 ha, albowiem na działce tej znajdują się zabudowania i to na powierzchni około 0,19 ha, dalsze 0,10 ha zajęte jest przez sadzawkę, a 0,29 ha stanowi pastwisko. W ustnej skardze Natalia G. zmodyfikowała swoje żądanie w tym kierunku, że jeśli władza administracyjna nie wydzieli jej dodatkowo 0,30 ha z gruntu zakupionego przez Andrzeja G., to żąda zwrotu całego gruntu za jednoczesnym zwrotem dotychczas pobieranej renty.

Organ administracji państwowej potraktował prośbę Natalii G. jako wniosek o wznowienie postępowania, w związku z czym Naczelnik Gminy w Z., decyzją z dnia 21 kwietnia 1981 r., odmówił wznowienia postępowania z uzasadnieniem, że małżonkowie G. przed wydaniem decyzji o przejęciu ich gruntów na Skarb Państwa zgadzali się, aby w ich użytkowaniu pozostała działka, na której znajdują się zabudowania, o ogólnej powierzchni 0,58 ha, w tym 0,35 ha użytków rolnych. Jakkolwiek działka powyższa nie została im protokolarnie wydzielona, jednakże faktycznie ją użytkowali.

Wojewoda Zamojski zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. Decyzja Wojewody z dnia 15 czerwca 1981 r., nr GU.PFZ-4630/63/81 podziela poglądy wyrażone w decyzji naczelnika Gminy, ale zawiera stwierdzenie, że wydzielenie działki dożywotniego użytkowania jest traktowane jako odrębny przedmiot sprawy, dlatego też powinno być załatwione odrębnym postępowaniem przez organ I instancji.

Już po wydaniu decyzji przez Wojewodę zebrała się w dniu 17 lipca 1981 r. komisja, która uznała w protokole "za celowe pozostawienie w dożywotnim użytkowaniu rencistów całości działki o ogólnej powierzchni 0,58 ha. Granice wydzielonej działki Ob. G. są znane". W aktach sprawy znajduje się notatka służbowa sporządzona w dniu 20 sierpnia 1981 r. przez geodetę gminnego Barbarę K., która w protokole tym stwierdza, że "nie wydzieliła z działki nr 665 działki o powierzchni 0,30 ha użytków rolnych dlatego, że małżonkowie G. stanęli na stanowisku, że działka ta powinna być im wydzielona z działki nr 229 o powierzchni 1,56 ha, która została sprzedana aktem notarialnym Andrzejowi i Barbarze G.".

Strona 1/2
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)