Udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej osobie, która - prowadząc bezpośrednio przed złożeniem wniosku taką samą działalność w innej miejscowości - dopuściła się naruszenia prawa uzasadniającego cofnięcie jej zezwolenia, może godzić w ważny interes Państwa /art. 6 pkt 4 w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Zygmunta P. na decyzję Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 14 listopada 1983 r. w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa zagranicznego.
Zygmunt P., zamieszkały na stałe w Holandii i będący właścicielem Przedsiębiorstwa Polonijno-Zagranicznego "P" z siedzibą w Ch., województwo T., dnia 3 stycznia 1983 r. złożył w Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu wniosek o przeniesienie siedziby Przedsiębiorstwa do B. w województwie poznańskim. Jednocześnie ustanowił swym pełnomocnikiem Wojciecha O., zamieszkałego w B. gmina K. W.
Po wystąpieniu z formalnym wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie przedsiębiorstwa na terenie PRL przez zagraniczny podmiot gospodarczy /wniosek z dnia 3 marca 1983 r./ z określeniem siedziby w B., Wojewoda T-ski - decyzją z dnia 10 maja 1983 r. nr PJ-I-7662-4-38/83 - stwierdził, że zezwolenia nr 6/82 z dnia 8 lipca 1982 r. i nr 6/1/82 z dnia 8 listopada 1982 r. na prowadzenie działalności gospodarczej wygasają z dniem 10 maja 1983 r. z powodu rezygnacji Zygmunta P. z dalszego prowadzenia Przedsiębiorstwa na terenie województwa t.
Po rozpatrzeniu wniosków z dnia 3 marca 1983 r. o wydanie zezwolenia na prowadzenie Przedsiębiorstwa "P" w zakresie stolarstwa meblowego, wytwarzania kosmetyków, artykułów perfumeryjnych, artykułów oraz wyrobów chemii gospodarczej, wytwarzania pestycydów /środków owadobójczych dla tępienia szkodników i ochrony roślin/ oraz z dnia 8 lipca 1983 r. o wydanie zezwolenia na działalność gospodarczą w zakresie przetwarzania owoców, warzyw i grzybów z wyłączeniem produkcji związków żelujących i preparatów enzymatycznych roślinnych, wytwarzania koncentratów spożywczych, napojów mineralnych i bezalkoholowych, rozlewnia wody mineralnej i napojów obcej produkcji, wytwarzania wyrobów kulinarnych i garmażeryjnych oraz przerabiania używek i ekstraktów /herbaty, kawy, przypraw korzennych i używek naturalnych/, Wojewoda Poznański - decyzją z dnia 25 sierpnia 1983 r. nr DW.II-7652/4/83 - odmówił wydania zezwolenia na podstawie art. 6 pkt 4 w związku z art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że dotychczasowa działalność Przedsiębiorstwa "P" na terenie województwa t. prowadzona była z naruszeniem przepisów prawa, co zostało stwierdzone w protokole kontroli okręgowego Zarządu Dochodów Państwa i Kontroli Finansowej w T. z dnia 20 grudnia 1982 r. nr RI-631-7d/82.
Naruszenie przepisów polegało na:
- braku księgi handlowej, co jest niezgodne z postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 lutego 1982 r. w sprawie ksiąg handlowych prowadzonych przez podatników nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 5 poz. 41/,
- braku ewidencji finansowo-księgowej,
- rozpoczęciu produkcji bez zgłoszenia tego faktu do Wydziału Przemysłu, Drobnej Wytwórczości i Usług Urzędu Wojewódzkiego,
- rozpoczęcia produkcji i sprzedaży bez uzyskania odpowiednich atestów polskich urzędów, dopuszczających użytkowanie na terenie Polski wyrobów produkowanych przez przedsiębiorstwo.